Кога нешто силно сте посакувале и тоа почнало полека но сигирно да се остварува, сте вложиле време, пари, труд и психички напор, за на крај да се запрашате дали е тоа тоа, дали вредеше, знаете дека животот ќе ви се смени од корен, дека веќе ништо нема да биде како порано...измешани чувства...ќе биде ли добро, нема ли да биде...прашања без одговор...Се плашам ли? Најверојатно да, но во исто време сум среќна. Може ли човек во исто време да е среќен и тажен?