Некогаш мислам дека нема некој ко мене што е приврзан за форумов, ама во последно како влегувам тука, осеќам некоја негативна енергија, се нешто ко да е пишано за инает на некого, ете гледам и тие што се сто години тука и најдобро ги знаат правилата, почнале намерно да ги прекршуваат, само демек на некој начин да се прикажат ко бунтовници, а уствари не знам кон кого креваат бунт, кога на прсти се броиме... И на крај па кој смее нешто да им каже, доста седат на форумов па уште правила да им наметнуваме. 20 модератори, 9 активни членови, и тоа не иде, тоа и мене ми смета ко на повеќето, а не дека не сум кажала некаде каде што му е местото, па да бидам опомената дека тука не му е местото на муабетот... Некако се осеќам изгубено на форумот каде што сум 24/7 2 години и почнувам да мислам дека не припаќам тука. И страв да ти е на некого да му кажеш дека постот го ставил на погрешно место да не се налути и замине и никогаш да не се врати, а од друга страна па лупердаш што ти душа сака, нема кој да ти се изнасмее на она што си го истрескал (ете и тоа дојде време да ми фали). Се е некако вештачко, рутинско, дури форумов почна да се коти со принцези пред пороѓај, ко демек да не знаеме за кои прости тролови се работи, ама ајде ќе си ќутиме, боље ишта него ништа. Може и јас премногу се замарам со форумов, ама не можам да не се замарам кога цело слободно време тука го трошам. И почнав неубаво да се осеќам и прв пат после две години почнав да размислувам да го напуштам форумов.
морам да признам една од најстрашните работи кои можат да се замислат. 
