Неможам да се пофала од аспект на родител,но можам да учествувам во темава од аспект на дете.
Не сакам да пишувам какви родители се комшиите,роднините,пријателите и дали се тие грижливи родители или ги занемаруваат своите деца.
Таа работа ке ја оставам за свекрвите,тие нека озборуваат
Моите родители ме оставале сама скоро по цел ден уште на мои 5 години,сама за појадок,ако се тука за ручек арно,но за ужинка пак сама....и ке дојдеа преморени понекогаш дури и после нормалното време за вечера.
Тоа што немале ни кај кого да ме оставаат да ги правам негрижливи?
Сега изгледа наогаме маани и на оние родители кои имаат на кого да ги остават своите деца без разлика од кои причини.
Не,напротив,моите родители се најгрижливите родители што воопшто ги познавам.
Татко ми не е многу по прегратките и дигањето врева(внимание)околу родендените,но затоа пак ми удоволил скоро се што сакам во сооднос со условите што сме ги имале.
Да учам во соодветно училиште и факултет,да имам покрив на глава,јадење и услови да бидам нормално здрава личност.
Ме оставале да одлучувам за итекако битни работи за мојот живот,за работи за кои сум сакала тие да одлучат место мене за да јас не погрешам.
Многу сум им благодарна за тоа,отпосле сум ја сфакала поентата зошто не ми помогнале во одлуките.
Отпосле станав свесна зошто кога имаа можности ме оставија за некои работи сама да се борам.
Да,немав играчки,скоро да и немав детство,но не затоа што тие не сакале и не биле грижливи туку,и тие се бореле со животот за мое подобро утре.
Не сакам да пишувам какви родители се комшиите,роднините,пријателите и дали се тие грижливи родители или ги занемаруваат своите деца.
Таа работа ке ја оставам за свекрвите,тие нека озборуваат
Моите родители ме оставале сама скоро по цел ден уште на мои 5 години,сама за појадок,ако се тука за ручек арно,но за ужинка пак сама....и ке дојдеа преморени понекогаш дури и после нормалното време за вечера.
Тоа што немале ни кај кого да ме оставаат да ги правам негрижливи?
Сега изгледа наогаме маани и на оние родители кои имаат на кого да ги остават своите деца без разлика од кои причини.
Не,напротив,моите родители се најгрижливите родители што воопшто ги познавам.
Татко ми не е многу по прегратките и дигањето врева(внимание)околу родендените,но затоа пак ми удоволил скоро се што сакам во сооднос со условите што сме ги имале.
Да учам во соодветно училиште и факултет,да имам покрив на глава,јадење и услови да бидам нормално здрава личност.
Ме оставале да одлучувам за итекако битни работи за мојот живот,за работи за кои сум сакала тие да одлучат место мене за да јас не погрешам.
Многу сум им благодарна за тоа,отпосле сум ја сфакала поентата зошто не ми помогнале во одлуките.
Отпосле станав свесна зошто кога имаа можности ме оставија за некои работи сама да се борам.
Да,немав играчки,скоро да и немав детство,но не затоа што тие не сакале и не биле грижливи туку,и тие се бореле со животот за мое подобро утре.
)
