Постои ли избор?

[TheKitten]

Еве еден прост пример:
"Добра вечер драѓи гледачи, во вечерните вести ќе гледате: во центарот на Скопје се појави од никаде прозрaчна фигура-дух, за која многумина мислат дека е самиот господ кој дошол на земјата, да ѓи казни адвокатите што преку дупки во законот успејаа да ги отфрлат обвиненијата на агенцијата за контрола на храна, обвиненија за кои се сеќавете беа упатени кон фабриката за корнфлекс кои беа под сомнителен квалитет поради смртоносната зараза која се ширеше преку мачките во регионот."
Изборот, после оваа вест на сител телевизија, мислам дека е очигледен за твоите примери.
Знам примерот ми е малце прост и очигледно не веродостоен, но ми ја доловува поентата на темата, изборот го правиме врз основа на информации кои ако бидат контролирани и манипулирани, немаме личен самостоен избор.

Toчно, тоа и јас го кажав. Имаме избор да ја провериме веродостојноста на информацијата, но бидејќи повеќето луѓе ќе поверуваат во истата, ние конформираме со нив, и ги следиме.
Прост пример е исто така, и со избегнувањето на домашни производи. Дури и кога знаеме дека домашниот производ е еднакво квалитетен со оној увезениот, често пати купуваме увезен. Не затоа што ,,не знаеме,, , туку зошто повеќето купуваат странски производ (демек, попрестижен е).

Изборот може да биде личен, и најчесто е, кај неконформистите. Затоа што тие бираат - да имаат свои начини, свои избори.
И секогаш (а тоа и треба да е така) поголемиот број на членови во една група, организација (пр. држава) ќе бидат конформисти, и ќе прават избори по определени мостри, но затоа и ќе овозможат заедништво, целина на организацијата, со тоа и нејзино опстојување. А оние, кои ќе одлучат да функционираат по ,,мојот избор,, се оние и кои ќе ја унапредат таа организација.

Во секоја клетка на едно општество е така - да го земеме како пример семејството - основната клетка.
Во наши услови - родителите не се верници, не ги интересира религија, но одлучуваат да го крстат детето. Не затоа што не можат да го направат својот (за нив лично) правилен избор (да не го крстат), туку затоа што сакаат и свесно и потсвесно, да конформираат со пошироката средина (свои родители, пријатели, роднини) и го прават ,,заедничкиот правилен избор,, а не ,,личниот правилен избор,,.

Одлуката сепак паѓа онаму, меѓу конформизам и неконформизам. За тоа мислам дека зборував и во конкретната тема, оние кои прават ,,заеднички правилен избор,, се оние кои ја држат организацијата заедно, а оние кои прават ,,личен правилен избор,, се оние кои го носат прогресот во таа организација.

 

[kones]

Да речеме кога би израснале односно би се родиле во друга фамилија, па и во друга држава, би имале и друг круг на пријатели и познати, би располагале со друг тип на информации (вистинити или не) во тој случај дали би ги направиле истите избори како до сега или не?
Подпрашање за TheKitten: Дали во тој случај би биле пак конформист или неконформист?

 

[TheKitten]

Да речеме кога би израснале односно би се родиле во друга фамилија, па и во друга држава, би имале и друг круг на пријатели и познати, би располагале со друг тип на информации (вистинити или не) во тој случај дали би ги направиле истите избори како до сега или не?
Подпрашање за TheKitten: Дали во тој случај би биле пак конформист или неконформист?

Не би ги направиле истите избори, освен ако не сме во иста ситуација.
Изборот е секогаш варијабилна категорија, од човек до човек.

Ако се родиме во семејство каде што родителите се неконформисти, голема е веројатноста ниту ние да не конформираме со пошироката средина, но секогаш ќе конформираме со семејствотото (и така ќе станеме неконформисти).

Ниту еден човек не е неконформист во поглед на своето семејство, но може да биде, или да не биде, во поглед на својата околина. Исто така, мора да се каже и дека ниту еден човек не е константно конформист или неконформист. Зависи од ситуацијата, и секако, зависи од самиот избор - што е тоа што треба да го избереме.

Има работи за кои сите психички здрави личности се конформисти - прост пример - сите се согласуваме дека не смееме да крадеме, убиваме, да вршиме инцест.

 

[kones]

Не би ги направиле истите избори, освен ако не сме во иста ситуација.
Изборот е секогаш варијабилна категорија, од човек до човек.

Ако се родиме во семејство каде што родителите се неконформисти, голема е веројатноста ниту ние да не конформираме со пошироката средина, но секогаш ќе конформираме со семејствотото (и така ќе станеме неконформисти).

Ниту еден човек не е неконформист во поглед на своето семејство, но може да биде, или да не биде, во поглед на својата околина. Исто така, мора да се каже и дека ниту еден човек не е константно конформист или неконформист. Зависи од ситуацијата, и секако, зависи од самиот избор - што е тоа што треба да го избереме.

Има работи за кои сите психички здрави личности се конформисти - прост пример - сите се согласуваме дека не смееме да крадеме, убиваме, да вршиме инцест.

Јас пак мислам дека дури и во исти ситуации пак би направиле различен избор, или најмалку ист избор ама со други причини за истиот.
Е сега да отидеме во една друга крајност. Да замислеме дека сме се родиле во услови каде што сите информации што ги добиваме од надворешниот свет се контролирани и манипулирани, дали тогаш сите избори што ги правиме ќе бидат контролирани и манипулирани или ќе бидат своеволни и независни, и дали нашиот пат ќе биде точно определен и контролиран или независен односно случаен?

 

[TheKitten]

Јас пак мислам дека дури и во исти ситуации пак би направиле различен избор, или најмалку ист избор ама со други причини за истиот.
Е сега да отидеме во една друга крајност. Да замислеме дека сме се родиле во услови каде што сите информации што ги добиваме од надворешниот свет се контролирани и манипулирани, дали тогаш сите избори што ги правиме ќе бидат контролирани и манипулирани или ќе бидат своеволни и независни, и дали нашиот пат ќе биде точно определен и контролиран или независен односно случаен?

Крајниот случај - е реалност. Прашај ги тие во Северна Кореа колку имаат можност за личен избор. Тие мислат дека прават личен избор, но ние ,,од надвор,, знаеме дека не е така.
Сепак, без оглед на информациите - човековиот ум е доволно моќен да процени сам, да анализира сам. Каква информација и да ти пласираат, ако се заинтересираш за нејзино анализирање, ќе дојдеш и до личниот избор.
Прашањето е колку луѓето сакаат сами да избираат?

За да можеш сосема сам да избираш, мораш и да прифатиш прво дека си слободен. А луѓето не сакаат, слобода, како што кажа чичко Фројд: Мost people do not really want freedom, because freedom involves responsibility, and most people are frightened of responsibility.

Ако веќе одлучиш на направиш ,,свој избор,, треба да ја понесеш и одговорноста (на пример, врховниот командант одлучува да тргне во напад, иако тоа другите мислат дека е погрешно; тој ја сноси одговорноста за евентуалниот неуспех). А многу е тешко, за тешките и пресудни избори, сам да сносиш одговорност.

 

[Реми]

Ти велиш дека понудата на информации е ограничена, контролирана од луѓе и затоа се стеснува изборот.
А што правиме со секојдневни иновации на "обични смртници" за кои често читаме?
Тие дали избрале меѓу широкиот дијапазон на понудени информации и избори и сопствена независна креација?

 

[kones]

Ти велиш дека понудата на информации е ограничена, контролирана од луѓе и затоа се стеснува изборот.
А што правиме со секојдневни иновации на "обични смртници" за кои често читаме?
Тие дали избрале меѓу широкиот дијапазон на понудени информации и избори и сопствена независна креација?

Исклучок што го докажува правилото. се шалам
Моментот до кој сакам да стигнам со темава е следен: Не сме имале можност за тоа каков карактер да избереме затоашто ни е створен од најблиските(директно или индиректно), не сме имале можност да избереме за тоа какви мислења и ставови ќе имаме затоашто ни е сугериран од општеството. На некој начин ние сме вештачки створени со веќе точно определени избори за повеќето од кои не сме ни свесни, со веќе определен пат по кој одиме или е веќе поминат од некој друг. А токму тие иновации го замаглуваат веќе определениот пат и ни дават шанса да скршнеме од него. Така да таквите иновации и то како се добредојдени и respect за истите.

 

[lady_blue]

Исклучок што го докажува правилото. се шалам
Моментот до кој сакам да стигнам со темава е следен: Не сме имале можност за тоа каков карактер да избереме затоашто ни е створен од најблиските(директно или индиректно), не сме имале можност да избереме за тоа какви мислења и ставови ќе имаме затоашто ни е сугериран од општеството. На некој начин ние сме вештачки створени со веќе точно определени избори за повеќето од кои не сме ни свесни, со веќе определен пат по кој одиме или е веќе поминат од некој друг. А токму тие иновации го замаглуваат веќе определениот пат и ни дават шанса да скршнеме од него. Така да таквите иновации и то како се добредојдени и respect за истите.

Никој не те спречува да го избереш сопствениот став и да дефинираш сопствено мислење. Никој не те спречува да го избереш сопствениот пат и тоа по најнеразгазената патека. Дури и законите кои што ги дефинира општеството така како што ги дефинира, ти можеш да одбереш да не ги почитуваш. Е сега прашањето е - колку всушност „ти стиска“? Односно колку си подготвен да го прифатиш она што твојот избор ќе ти го донесе како последица (награда или казна).

 

[kones]

Ама врз основа на што ги определуваме ставовите и мислењата? Кои се причините за токму тој избор? Постои ли апсолутно сеопфатен извор на информации (веродостоен)?
А токму одговорот на тоа прашање "колку ти стиска?" ти го стеснува кругот на опции и те насочува кон веќе изгазениот пат.

 

[lady_blue]

Ама врз основа на што ги определуваме ставовите и мислењата? Кои се причините за токму тој избор? Постои ли апсолутно сеопфатен извор на информации (веродостоен)?
А токму одговорот на тоа прашање "колку ти стиска?" ти го стеснува кругот на опции и те насочува кон веќе изгазениот пат.

Леле бе ти ама си упорен, тоа па тоа.
Врз основа на себе, на својата љубопитност, желба за истражување, преиспитување, неприфаќање, сомневање во информациите, подготвеност да се оди подалеку, врз основа на својата моќ за расудување и разграничување, врз основа на својата бунтовност или отсуството на истата.
Зошто да ти се стеснува кругот? Ако не сакаш да ти се стеснува нема да дозволиш да ти се стеснува, ќе се спротивставиш. Ако имаш храброст, ако имаш смелост, ако си подготвен да понесеш одговорност и прифатиш последици. Ако ти се стеснува изборот, тоа е зашто сам избираш да дозволиш да ти се стесни... изборот де
Сфаќаш? Сѐ е до личноста и моќта која ќе избереш да си ја искористиш или да ја занемариш.
Единствено е точно дека немаме избор кога, како и какви се раѓаме. Другото зависи од храброста и дрскоста, твоите храброст и дрскост.