Абе тоа што ретко кој се придржува до Библијата, не значи дека Библијата јаде г**на.Значи дали имам јас негде спомнато дека откако сум сфатила дека сум атеист и дека не ја бива да верувам у некој шо не постои и никој не го видел, дали јас сум кажала негде дека сум била у црква и дека ќе се венчам у црква?! НЕ! Не одам за велигден, не одам за ниеден празник и не палам никакви свеќи и не, немам потреба од венчавање у црква, то је то... А што се тиче изневерувањето, еве да го свртиме малку муабетот, во Библијата вика дека ти треба да ја скинеш жена ти на првата брачна ноќ. Ај кажи само ти колку типки имаш скинато на полуматура и матура а да не зборам за после диско и на одмор или било каде, а не ти е за прва брачна ноќ?! Миљон и една, така и секој човек, шо значи пак Библијата само јаде г**на, и ретко кој се придржува дп неа. И барем еднаш у живот да си излажал, или да си украл, мастика, бонбонче, клил-клак, шо ти ја знам шо таму, пак е грев и не живееш според заповедите, јбг... Пак не си у прав, извини
Друга работа, едно е верник, друго е фанатик.
Трета работа, правилата си се океј, не сме океј ние луѓето кои речиси секогаш ги сфаќаме испревртено и така како шо нам ни одговара, а не така како што би требало да се сфатат.
Четврто, примерот не ти е соодветен. Посоодветно би било - стапуваш во брак, имаш официјален документ (ливче) во кој пишува дека ти(Таа и таа) и некој (Тој и тој) сте во брак. Ама ете, си сфатила дека бракот не го бива и си се разделила. Продолжуваш да живееш сама и на друго место и се декларираш како слободна, немажена. Арно ама според документот не си слободна, туку си во брак. ( е сега не сум стручна и немам појма дали постои некое правило според кое после толку и толку време живеење „на страна“ автоматски бракот ти станува неважечки).