Омилени цитати (со наведен автор)

[ZmajChe]

 

[Aaliyah]

Ако постојано дозволуваш да ти се качуваат на глава, брзо ќе оќелавиш

​

 

[melpomena]

Ако си ги измил забите, не значи дека устата ти е чиста.​

 

[melpomena]

 

[Scars]

Знаеш како е кога не можеш да заспиеш? Кога лежиш на перница мокра од солзи? По некоја ќе се лизне и до усните, чисто да не заборавиш дека е солена. Кога сите ти велат дека знаат како се чувствуваш, а никогаш не биле повредени, оставени. Кога се бориш со себе да заборавиш, а не можеш затоа што сте поминале не денови и месеци, туку години заедно. Кога сè те потсеќа на неа, секоја песна, секој спот.​

Ги гледаш видеата што ти ги објавувала на фејсбук и сите тие бакнежи и срца. Болно е кога ќе направиш грешка, а потоа се каеш. Малкумина знаат какво е тоа чувство. Уште поболно е да ја гледаш како е среќна и комуницира со друг на начинот на кој некогаш вие сте комуницирале. А знаеш што е најболно? Тоа што вели дека тој го нема нејзиното срце туку ти го имаш!!! ​

​

​

​

Како се чувствуваш сега кога знаеш дека сум блиску и далеку во исто време?​

Те боли?​

Те гуши?​

Не можеш да дишеш?​

Ме проколнуваш?​

Знам.
Го поминав веќе еднаш сето тоа!
Сега.
Среќен ли си?
Задоволен?
Сакан?
Живеам во секоја твоја клетва, во секоја непроспиена ноќ!
Во секоја чаша виски ја има мојата насмевка.
Секогаш кога ке се свртиш зад себе, по тебе оди мојата сенка!
Со голема чанта, и високи штикли!
Каква што отсекогаш ме сакаше!
Болно, нели?!​

​

​

 

[Nightmare_f]

се што е од Балашевич е феноменално....
ќе го издвојам мојот најомилен цитат...стих...ват евер...

Ne... Nismo mi bili ljubavnici... Nikad. Samo smo se ponekad malo gledali, kad nas nisu gledali... I to je sve. Oboje smo nosili na lančiću po polovinu jedne davno polomljene tajne, ali nismo pokušavali da je sastavimo, ko zna zašto...​

 

[melpomena]

Баш така

 

[Scars]

Туѓи прегратки...
Туѓи усни...
Туѓи зборови...
Туѓа сум сама на себе,
осакатена од болката,
заборавена од среќата,
повредена од љубовта.
Ти дадов се немиру,
што бараш уште?
Остави простор јас да побарам нешто!
Можеби ќе ми угодиш...
Зошто кога ме одбиваше
- јас ти се нудев.
Кога ме удираше
- нежно го вртев и другиот образ.
Кога ме убиваше
- го молев Бог да ти прости.
НЕ!
Не сум јас Светица - напротив!
Го направив најголемиот грев - љубев!
А ти си речиси безгрешен.
Зашто јас дадов се и се изгубив,
а ти го зеде понуденото.
Ме остави да бришам спомени
и сурово да си ја пресудам смртта
во обид да те заборавам.
Јас умеам да патам...
Така повеќе љубам!
А ти, несреќо моја?
А ти, моја неостварена желбо?
А ти, убав лажливецу?
Ти знаеш колку го љубев твоето срце,
а го изгубив.
Колку го љубев твоето тело,
а го немав.
Колку го љубев твојот живот,
а не живеев во него.
Но јас барем љубев,
и затоа сум грешна!
Ти не знаеш што е љубов,
никогаш не изгуби нешто што го немаше
- и затоа остана СВЕТЕЦ!!!

 

[Y1K991]

I don't wanna hold my pillow.
I wanna hold you!

 

[melpomena]

Пријател на секого е пријател на никого.​

Аmicus omnibus, amicus nemini.​