Испаднав голема будала пред себе заради 390 ветувања што не си ги доисполнив. Доисполнив - па, не знам оти излезе вака делимично како што планирав...
- Х + = - ...
Глупости. Зајак, ти си самиот крив!
Иако на сите други му зборувам да стегнат заби и да преминат преку нешто, јас самиот тоа не можам да го направам. Морам така да му велам, струка... но како да си дозволам самиот да си прогледам низ прсти што толку одолговлечував па стигна „коса до рамена“? Сега на што сум? Зошто се плашев од некои чекори?
ГАДНО СУМ СЕ ЗЕЗНАЛ ЗА МОИТЕ ПРЕТПОСТАВКИ, никогаш нема да си простам!