СТРАШНО: ПОГЛЕДНЕТЕ КАДЕ ПАТУВААТ ОВИЕ ДЕЦА ЗА ДА СТИГНАТ НА УЧИЛИШТЕ
Децата од селото Pili, Xinjiang провинцијата во Кина, станаа светки познати откако се објавени овие фотографии за патот кој мора да го поминат за да стигнат на училиште.
Во селото Pili живеат 416 жители од кои 86 се ученици. Но проблемот е што најблиското училиште е одалечено 200 километри. За да стигнат до неа овие деца мораат да поминат 80 километри низ тесни планински патчињаа, опасни стени и диви реки.
Секоја година пред почетокот на школската година учителите доаѓаат во селото по децата и заедно тргнуваат на пат до интернатот во кој остануваат до крајот на семестарот.
!
За да стигнат од селото до училиштето овие деца мораат да поминат 4 замрзнати реки, 200 метри долгиот мост направен од жици и нешто што наликува на жичара и 4 мостови направени само од дрво. Ако не се доволно јаки да ја поминат дивата река Yarkand, мораат да одат по заобиколен пат преку опасни стени и брзаци. Во било кој момент може да им падне камен на главата а тесните планински патчиња не некои места се толку тесни што на нив има место само за една стапалка.На овие деца патот им трае цели два дена од самрак до зора.
Ова се вика желба за учење и желба за напредок...А не на нас школото ни е пред нос и пак не сакаме да одиме...
Браво и за децата но и за нивните учители
Децата од селото Pili, Xinjiang провинцијата во Кина, станаа светки познати откако се објавени овие фотографии за патот кој мора да го поминат за да стигнат на училиште.
Во селото Pili живеат 416 жители од кои 86 се ученици. Но проблемот е што најблиското училиште е одалечено 200 километри. За да стигнат до неа овие деца мораат да поминат 80 километри низ тесни планински патчињаа, опасни стени и диви реки.
Секоја година пред почетокот на школската година учителите доаѓаат во селото по децата и заедно тргнуваат на пат до интернатот во кој остануваат до крајот на семестарот.
За да стигнат од селото до училиштето овие деца мораат да поминат 4 замрзнати реки, 200 метри долгиот мост направен од жици и нешто што наликува на жичара и 4 мостови направени само од дрво. Ако не се доволно јаки да ја поминат дивата река Yarkand, мораат да одат по заобиколен пат преку опасни стени и брзаци. Во било кој момент може да им падне камен на главата а тесните планински патчиња не некои места се толку тесни што на нив има место само за една стапалка.На овие деца патот им трае цели два дена од самрак до зора.
Ова се вика желба за учење и желба за напредок...А не на нас школото ни е пред нос и пак не сакаме да одиме...
Браво и за децата но и за нивните учители
Или ај долг е патот ќе напише нова...
