Залудно се уништуваш и се жртвуваш себеси.Како да не е страшно тоа? Како да не е страшно што живееш во тој кал,кој толку го мразиш,а воедно знаеш и самата (треба само да ги отвориш очите) дека со тоа никому не му помагаш и дека никого од ништо не го спасуваш!