Македонска литература
- Автор на темата Redhead
- Време на започнување
Романтизмот во Македонија, не гледам дека е поразличен од литературата што се пишувале меѓу двете светски војни. И тука Миладиновци, Жинзифов и Прличев пишувале со тематики од минатото на луѓето и тешките маки и меѓу и по двете светски војни има такви дела. Не се сомневам дека нема дела меѓу двете светски војни, има многу дела и токму овој месец ги читаме делата од тој период (меѓу двете светски војни) ама човече тоа се е за слободата, како народот бил под турско ропство, како се ослободувал и слично. Значи зборуваме за фантазија, а не за опишување на случките што се дешавале пред 100 години. Од тој период единствено ми е омилен Иљоски, значи легендарен човек, не дека е поразличен од другите што пишувале, и тој бил инспириран од настаните кои се случувале, ама какви комедии има.
Не знам какви дела пишувал Влада Урошевиќ, ама јас зборувам за пишување на дела со детективи, криминал, мистерии. Нешто како што пишувале Агата Кристи, А. Конан Дојл, Ден Браун... Очигледно не си ме добро разбрала. 
Романтизмот во македонија, не гледам дека е поразличен од литературата што се пишувале меѓу двете светски војни. И тука Миладиновци, Жинзифов и Прличев пишувале со тематики од минатото на луѓето и тешките маки и меѓу и по двете светски војни има такви дела. Не се сомневам дека нема дела меѓу двете светски војни, има многу дела и токму овој месец ги читаме делата од тој период (меѓу двете светски војни) ама човече тоа се е за слободата, како народот бил под турско ропство, како се ослободувал и слично. Значи зборуваме за фантазија, а не за опишување на случките што се дешавале пред 100 години. Од тој период единствено ми е омилен Иљоски, значи легендарен човек, не дека е поразличен од другите што пишувале, и тој бил инспириран од настаните кои се случувале, ама какви комедии има.
Едните ти се од Западна Европа, а знаеме историски како доаѓа на Балканот некој движења во македонската литература, со бајаги задоцнување..
Па не би рекла дека тоа не е фантазија, тие лично не ги доживеале конкретните приказни кои ги пишуваат...Романтизмот во Македонија, не гледам дека е поразличен од литературата што се пишувале меѓу двете светски војни. И тука Миладиновци, Жинзифов и Прличев пишувале со тематики од минатото на луѓето и тешките маки и меѓу и по двете светски војни има такви дела. Не се сомневам дека нема дела меѓу двете светски војни, има многу дела и токму овој месец ги читаме делата од тој период (меѓу двете светски војни) ама човече тоа се е за слободата, како народот бил под турско ропство, како се ослободувал и слично. Значи зборуваме за фантазија, а не за опишување на случките што се дешавале пред 100 години. Од тој период единствено ми е омилен Иљоски, значи легендарен човек, не дека е поразличен од другите што пишувале, и тој бил инспириран од настаните кои се случувале, ама какви комедии има.
а токму твојот одговор го потврдува тоа што го искоментирав за како средношколците се запознаваат со литературата:
како и да е, може не сме се разбрале.. Невена Поповска е македонската Агата, ама најверојатно не си доволно заинтересиран, или не си имал можност да се запознаеш доволно со нашата книжевна сцена..
Македонска литература - слабо. Дела во школо што имав само. Кога бев помала го читав Горјан Петревски и неговите тинејџерски романи.
Читам и македонска литература ама во последно време поретко, пред некое време ја прочитав Винка Саздова Полиња со диви нарциси и се воодушевив, навистина. Ми се допаѓа и стилот на Венко Андоновски и тоа е се од посовремената литература.
А онаа постарата, пред светските војни, за време на светските војни и повоената ја читав порано. Почнав читајќи ги книгите најдени на полица од времето кога мама ги обработувала во училиште како лектири... Калеш Анѓа, Како се калеше челикот, Возот в снег.... понатака секое можно дело што сме го обработуввале или го спомала професорката сум го прочитала ... и мислам дека имаме богата и вредна литература.
А онаа постарата, пред светските војни, за време на светските војни и повоената ја читав порано. Почнав читајќи ги книгите најдени на полица од времето кога мама ги обработувала во училиште како лектири... Калеш Анѓа, Како се калеше челикот, Возот в снег.... понатака секое можно дело што сме го обработуввале или го спомала професорката сум го прочитала ... и мислам дека имаме богата и вредна литература.
(Пофалба на жената)
Тркалезни ти се очите и местата од кај што ме гледаш,управувајќи со моите движења.
Тркалезна ти е устата што ги оданочува зборовите и што ја прославува насмевката.
Тркалезни ти се рамената и тркалезен ти е вратот што е единствено скеле од каде сета татковина е видлива.
Тркалезни ти се дојките што се подвижни камбанариии подигнати пушки од заседа.
Тркалезни ти се брадавиците и медното саќе на ниви млечниот рудник, првата почва,првата средба со исхраната.
Тркалезни ти се слабините,тркалезно што се шират,рамномерно што се враќаат.
Тркалезна ти е половината и ветрот што се врти околу неа,како колцето околу оската,како преѓата околу вретеното.
Тркалезен ти е папокот што е лузна на раѓањето и сеќавање на точката откај што тргнал животот.
Тркалезни ти се колковите од кои се одбива светлинаташто е единствено вратниче за во мракот и за в помрачина.
Тркалезни ти се колената што ги чекам да ми проговорат и тркалезни ти се петиците што те одделуваат од земјата.
Тркалезна ти е прегратката кога ме љубиш, кога те љубам и тркалезна ти е солзата кога од мене се разделуваш.
Тркалезна ти е трпезата на која ручаш и вечераш,а и лебот и садовите,ко трпезата се тркалезни.
Тркалезно ти е јаболкото што го честиш со устата и тркалезно е виножитото во лубеницата што ја отвораш.
Тркалезна е водата што ја зафаќаш со грстите и водата кога ти прави место,помагајќи ти да се искапиш.
Тркалезно е и семето што го засејуваш во нивата и тркалезен е надолу патот по кој слегува неговиот корен.
Тркалезно е сонцето и сончогледотшто изгрева заради тебе,заради твоите тркалезни форми без кои и јас не знам кај би гледал.
Сакам да ви препорачам една наша писателка која за жал или за среќа според мене не е искомерцијализирана, и не спаѓа во оној калап на писатели кој се читаат од помодарство.
Кица Б.Колбе е писателка со потекло од егејска Македонија, и е добитник на роман на годината на Утрински весник во 2006 год за романот "Снегот во Казабланка".
Пишува за веќе познатата тема за судбината на бегалците од егејска Македонија,нејзиниот стил иако е лесен, сепак знае да те вовлече во приказната.
Иако има можеби повеќе меланхонија во нејзините дела,сепак секој збор и е поезија.
Во Табернакул го имаат издадено нејзиниот втор роман "Жените Гаврилови" кој бил наш кандидат за престижната книжевна награда "Балканика".
Кица Б.Колбе е писателка со потекло од егејска Македонија, и е добитник на роман на годината на Утрински весник во 2006 год за романот "Снегот во Казабланка".
Пишува за веќе познатата тема за судбината на бегалците од егејска Македонија,нејзиниот стил иако е лесен, сепак знае да те вовлече во приказната.
Иако има можеби повеќе меланхонија во нејзините дела,сепак секој збор и е поезија.
Во Табернакул го имаат издадено нејзиниот втор роман "Жените Гаврилови" кој бил наш кандидат за престижната книжевна награда "Балканика".
Сакам да ви препорачам уште еден наш писател, Гоце Смилевски, кој е познат по делата "Разговор со Спиноза" и "Сестрата на Зигмунд Фројд".
Верувам дека повеќето од вас имаат прочитано барем една од овие книги.
Јас сакам да се задржам на "Сестрата на Зигмунд Фројд". За оваа книга Смилевски има добиено Европската награда за книжевност.
Фасцинантен роман за една од сестрите на Фројд. Во книгата е опишан животот на фамилијата Фројд, растењето покрај гениј, неговата себичност и индеферентност за своите сестри. Стилот на Смилевски е приступачен, сликовит и лесен за читање. Меѓутоа оваа книга има три изданија (што највеќе ме нервира), ако не сте ја читале побарајте го последното издание од 2011 год на издавачката куќа Дијалог. Топла препорака.
Верувам дека повеќето од вас имаат прочитано барем една од овие книги.
Јас сакам да се задржам на "Сестрата на Зигмунд Фројд". За оваа книга Смилевски има добиено Европската награда за книжевност.
Фасцинантен роман за една од сестрите на Фројд. Во книгата е опишан животот на фамилијата Фројд, растењето покрај гениј, неговата себичност и индеферентност за своите сестри. Стилот на Смилевски е приступачен, сликовит и лесен за читање. Меѓутоа оваа книга има три изданија (што највеќе ме нервира), ако не сте ја читале побарајте го последното издание од 2011 год на издавачката куќа Дијалог. Топла препорака.