Не е лоша темата сум размислувал пет милиони пати на неа не дека сум опседнат со неа ама самиот живот налагал да ми дојде на ум и ова за размислување.
Муабетот кога сум слушал повозрасните како раскажуваат некои спомени и на секој втор збор ќе кажеле "бог да го прости" ми станувало јасно дека навистина сме гости и дека сме обични смртници дојдени на мала посета.
Искрено сум се обидел да ја замислам како сон ама за сонот сме свесни дури од кога ќе се разбудиме.Сепак како верник некако сепак не ми иде тоа дека ќе појдам накај портите божји...Еднаш си се утешив со замислата дека и зашто би се трудел да ја замислам кога сигурно нема да ме одбегне
Муабетот кога сум слушал повозрасните како раскажуваат некои спомени и на секој втор збор ќе кажеле "бог да го прости" ми станувало јасно дека навистина сме гости и дека сме обични смртници дојдени на мала посета.
Искрено сум се обидел да ја замислам како сон ама за сонот сме свесни дури од кога ќе се разбудиме.Сепак како верник некако сепак не ми иде тоа дека ќе појдам накај портите божји...Еднаш си се утешив со замислата дека и зашто би се трудел да ја замислам кога сигурно нема да ме одбегне

Пријателе зар мислиш дека е убаво да си бесмртен?Пробај и тоа замисли си го и ќе сватиш дека и тоа е јако морничаво.Имено , како што се родил човекот и се друго се знае дека еден ден ќе умре , таа реченица е единствената реченица која мене т.н ме утешува т.е ми ја разредува мислата СМРТ.