Како да се излечи скршено срце?
- Автор на темата Scars
- Време на започнување
Scars31
100 % си сигурна дека ќе страдаш? А што ако се заљубиш во некого што ќе те направи најсреќна на свет?
Во ситуацијава не можеш ништо да загубиш (веќе страдаш) може само да добиеш.
Се страда само од невозвратена љубов, барем јас така мислам.
Ако е возвратена, има и проблеми, не викам не, ама се се решава.
А и уосталом, ако се добива се лесно, не е интересно..
100 % си сигурна дека ќе страдаш? А што ако се заљубиш во некого што ќе те направи најсреќна на свет?
Во ситуацијава не можеш ништо да загубиш (веќе страдаш) може само да добиеш.
Се страда само од невозвратена љубов, барем јас така мислам.
Ако е возвратена, има и проблеми, не викам не, ама се се решава.
А и уосталом, ако се добива се лесно, не е интересно..
omos 
Се` е до човекот. ИСкрено ако те одбил на фин начин, идеш даље со животот. Сите сме биле повредени. Работата е што понатака. Па рецимо би ги разделил работиве на неколку епохи.
Епоха на исплачување. Го плачеш и се молиш да не е вистина. Ама јбг, вистина е.
Епоха на негирањето. Имаш желба да се вратат стварите како што беа, ама не иде.
Епоха на затворањето на сам/а себе. И покрај тоа што си сам/а не дозволуваш да допре некоја нова личност во душата. Иако веќе имаш сфатено дека многу е тешко да се врати стариот.
Епоха на реализација. Сфаќаш комплетно дека нема никогаш повеќе да го/ја видиш. Со тоа оди и операцијата на барање нов.
Се` ова зависи од личноста колку е силна, вољна да смени во себе. Но факт е дека после еден ваков удар следниот е далеку поподнослив.
И да... враќање кај бивши - едноставно проблеми. Нема напредок во изградување на сам/а себе. А и на личноста и` покажуваш всушност колку с лабилен/на за да он/а го искористи тоа како слабост за манипулација.
Епоха на исплачување. Го плачеш и се молиш да не е вистина. Ама јбг, вистина е.
Епоха на негирањето. Имаш желба да се вратат стварите како што беа, ама не иде.
Епоха на затворањето на сам/а себе. И покрај тоа што си сам/а не дозволуваш да допре некоја нова личност во душата. Иако веќе имаш сфатено дека многу е тешко да се врати стариот.
Епоха на реализација. Сфаќаш комплетно дека нема никогаш повеќе да го/ја видиш. Со тоа оди и операцијата на барање нов.
Се` ова зависи од личноста колку е силна, вољна да смени во себе. Но факт е дека после еден ваков удар следниот е далеку поподнослив.
И да... враќање кај бивши - едноставно проблеми. Нема напредок во изградување на сам/а себе. А и на личноста и` покажуваш всушност колку с лабилен/на за да он/а го искористи тоа како слабост за манипулација.
во право си за се ! ама преболо е многу тежок кога веќе е влезен под кожа што се вика !
Знаеш еднаш Coldplay пееја every teardrop is a waterfall. Се` додека се самосожалуваш и сметаш дека нема лево десно, навистина нема лево десно. Нормално е да биде многу тешко, после се` имаш вложено многу време, емоции, желба. Но сфати го ова вака... Ако некад си напраила да се чувствуваш така, сигурно постои и повторно. Само треба време. И тотална изолираност од она што некогаш побудувало среќа, сеа болка.
Подобро да ми каже дека не може да ми ги возврати чувствата, отколку како што кажа True_Blood после неколку оргазми да ме шутне.
Ми се има случено да ме остават ама после неколку месеци се смиривме. Е тој период на скршено срце, како што велиш ти ми беше од страна гледано, еден од подобрите. Здраво плачење, пумпање со книги, излегување што е можно повеќе тоа е мојата терапија.
Тој период мислам дека станав поблиска со другарките од кога и да е. Многу, многу шетавме. Исто многу зборувавме. Кога не бев со нив пак плачев ама поретко, читав, готвев, чистев ко луда.
Не го земај тоа толку трагично, занимавај се со многу други работи кои ќе ти го одземат вниманието, пример спортувај. Вистинската љубов се појавува кога најмалку ќе очекуваш
Ми се има случено да ме остават ама после неколку месеци се смиривме. Е тој период на скршено срце, како што велиш ти ми беше од страна гледано, еден од подобрите. Здраво плачење, пумпање со книги, излегување што е можно повеќе тоа е мојата терапија.
Тој период мислам дека станав поблиска со другарките од кога и да е. Многу, многу шетавме. Исто многу зборувавме. Кога не бев со нив пак плачев ама поретко, читав, готвев, чистев ко луда.
Не го земај тоа толку трагично, занимавај се со многу други работи кои ќе ти го одземат вниманието, пример спортувај. Вистинската љубов се појавува кога најмалку ќе очекуваш
Подобро да ми каже дека не може да ми ги возврати чувствата, отколку како што кажа True_Blood после неколку оргазми да ме шутне.
Ми се има случено да ме остават ама после неколку месеци се смиривме. Е тој период на скршено срце, како што велиш ти ми беше од страна гледано, еден од подобрите. Здраво плачење, пумпање со книги, излегување што е можно повеќе тоа е мојата терапија.
Тој период мислам дека станав поблиска со другарките од кога и да е. Многу, многу шетавме. Исто многу зборувавме. Кога не бев со нив пак плачев ама поретко, читав, готвев, чистев ко луда.
Не го земај тоа толку трагично, занимавај се со многу други работи кои ќе ти го одземат вниманието, пример спортувај. Вистинската љубов се појавува кога најмалку ќе очекуваш
Болдот - шутирањето и изигравањето на дроља/говедо, им го посакувам на ттаквите личности да им се врати. Емоционално искористување ме пизди до таа мера ако некој мој близок страда, спремен сум да одмаздувам.
Ако сакам некого, му признаам и не е со мене. Значи невозвратена љубов? Ништо страшно. Ако не ме сака он, ќе ме сака друг. Други видови на љубов повеќе болат... На пример забранета ? Сакаш а нејќеш ради некои причини? Самата си забрануваш... Заради разлика во години, а во некои случаи заради тоа што гордоста не ти дозволува? Е тоа боли повеќе од една невозвратена љубов. Боли кога до вчера бившиот ти беше се, а сега треба да го гледаш со "пријателски" очи. Боли љубовта, но никогаш не сум дозволила да ме докрајчи... пријателството повеќе ме повредувало
Како ќе исчезне таа болка? Со занимавање со други работи, со дружење, смеење, можеби со некој нов. На почетокот ќе биде болно, позади секоја насмевка ќе се сетиш на личноста и ќе почне да те јаде одвнатре, како да ти маваат боксови во срце :rolleyes Но, се тоа ќе помине. Ништо страшно
Како ќе исчезне таа болка? Со занимавање со други работи, со дружење, смеење, можеби со некој нов. На почетокот ќе биде болно, позади секоја насмевка ќе се сетиш на личноста и ќе почне да те јаде одвнатре, како да ти маваат боксови во срце :rolleyes Но, се тоа ќе помине. Ништо страшно