Лугето кои направиле или имаат предиспозиции да направат инцест се психички пореметени луге. Не сум сигурна дали психологијата воопшто се заномава со оваа појава, но за разлика од останатите видови на пореметена сексуалност, мислам дека инцестот не бил нешто осудуван, освен ако не се работело за силување.
Мое мислење е дека личноста која се заљубила во брат, сестра, татко, мајка... е личност која повеке е емотивно заостаната, одколку сексуално пореметена. Мислам дека тоа се личности кои не прават разлика помегу повекето видови на љубов. Нормално за секое дете е да гаи симпатии кон родителот од спротивниот пол или братот или сестрата, братучеди и тн. Но тоа е само фаза која би требала да трае од 4 годишна возраст па да помине до кај 6-7 годишна возраст. Нормалните деца понатаму лесно прават разлика помегу блискоста со членовите од семејството и симпатиите кон другарчињата од спротивниот пол, но децата кои се чувствуваат премногу несигурно остануваат задоволството да го најдат во родителската прегратка или во блискиот однос со братот или сестрата.
Овие луге се впуштаат во сексуални односи со членови од семејството од повеке слични причини
Комплекси - членовите од семејството најмногу личат на него, имаат исти гени, најверојатно исти аномалии и сл. па затоа со нив се чувствуваат посигурно и не се срамат пред нив од својот проблем.
Чувство на отфрленост од околината- Понекогаш личноста има чувство дека само тој член од семејството го разбира (ова најчесто се случува кај брат и сестра, а посебно кај близнаци). Тоа чувство можеби им се наметнува како последица од преголемата взаемна блискост, а исто така и родителите би можеле да се коренот на овој проблем доколку се премногу строги и не покажуваат разбирање и заинтересираност кон своите деца кои во мегувреме си создаваат свој сигурен и комфорен свет од кој не можат да излезат. Во периодот пред пубертетот или во раниот пубертет кога добиваат засилени сексуални нагони, истите тие деца ги поврзуваат потребите со блискоста која ја имаат еден кон друг. По некоја логика овие личности најверојатно се склони кон самоубиства...
Претеран нарцизам - личноста бара сексуален партнер кој е сличен (најчесто физички) на нејзе. Ако тој степен на нарцизам се достигне во раното детство, тогаш голема е веројатноста таа личност да се заљуби во член од семејството.
Ова можеби и воопшто не е точно, но тоа е само мое мислење кое претежно се подпира на логика.
Во овие примери не ги сметав педофилите кои си ги силуваат своите мали деца бидејки им се најлесно достапни, и хистеричните жени кои поради недостиг на сексуална задоволеност си ,,играат,, со своите синови и ќерки, ниту пак братучеди кои случајно се заљубуваат.
Во секој случај сум против. Едноставно грдо ми е при самата помисла.