Мене па.. се може да ме инспирира.
Кога сакам да пишувам.. кога имам желба и без некој посебен повод можам да напишам нешто.
Вообичаено, мојата инспирација се моменталните чувства, фантазијата, или пак некои случувања од животот.
Читам тука и општо по другиве форуми, повеќе пишуваат кога се тажни.
Јас пак, кога сум разочарана не можам да пишувам. Тогаш немам никаква инспирација, и воопшто не сакам депресивни или негативни зборови да употребувам. Мене среќата, добрината, љубовта, убавината можат да ме инспирираат и со самото помислување на нив, а не пак доживување.
Можеби е чудно, но понекогаш само да го погледнам сонцето под некој друг агол и да ми се види како ултра посебно - добивам инспирација.
Инспирација ми доаѓа и кога се гледам себе си во целосна тишина или пак ги преслушувам моите ставови.
Последниве неколку пати бев инспирирана од музика.