Незнам каде, како и дали би можеле воопшто, човекот со вакво темпо на живот, да створи услови за сето она што ти го наброи како духовно спознание!?
Дали со годините се повеќе се приближуваме или се оддалечуваме од она што сме во суштина
- Автор на темата misti.diva orhideja
- Време на започнување
Отфрли се, и почни наново, или пак постепено отфрлувај. Почни од лични материјални ствари кои ги поседуваш (облека која не ти треба, ЦД-иња, чинии кои не ги користиш, патики, фарби за коса) и поклони ги на некој, тука си двапати во добивка, ем ке си направиш повеќе простор (и ке се осеќаш уѕбаво) ем некого ке направиш среќен, оној кој нема (и за тоа ке се осеќаш убаво). Потоа почни да избегнуваш телевизии, реклами, вести, серии кои не ти се свиќаат ама ги гледаш ради тоа што нема ништо друго на ТВ посебно турските, мани се од политиката и не размислувај дали е Грујо на влас или Заев, тоа ти е како да играат Силекс vs Вардар, наместено е, и ќе мораш да го тераш животот со нив. Потоа почни карактерот да го менуваш, види каде грешиш, што те нервира, и тоа изолирај го, потоа почни да читаш за продуховување (не зборувам тука за замонашување, иако и тоа е супер опција). Кога ке го прочистиш организмот, телото, мозокот и духот и почнеш да ги гледаш и спознаваш работите и светот од друг аспект, тогаш ке почнеш самата себе да си веруваш и тие мисли ке бидат тие правите, без наметнати фантазии од реклами, родители и така натаму.
На овој начин верувам дека ке се спознаеш и себе си.
Трпе душо, јас погоре негде имав пишано, дека не сакам драстични мерки да применам за било каква промена на себе, а ти пред малку ми предложи да применам најдрастично нешто, да сменам карактер....мислам дека тоа е нешто невозможно.
Можеш ли да ми објасниш што подразбираш ти под зборот духовност, продуховување и што супер опција виде во замонашувањето!?
Не, оваа тема е скроз опширна, и не може да дискутираме на таа тема бидејки ке ја однесеш во сосема спротивен правец.Трпе душо, јас погоре негде имав пишано, дека не сакам драстични мерки да применам за било каква промена на себе, а ти пред малку ми предложи да применам најдрастично нешто, да сменам карактер....мислам дека тоа е нешто невозможно.
Можеш ли да ми објасниш што подразбираш ти под зборот духовност, продуховување и што супер опција виде во замонашувањето!?
Јас одговорив на твоето прашање во темава и тоа е тоа, ако не сакаш да се пронајдеш, тогаш нема потреба да се расправаме.
Немав намера да се расправаме, далеку е од тоа, само интересен ти е начинот на размислување, ај да не речам ептем детски
Мислам дека ниту еден човек не може 100%да се пронајде себеси, секогаш ќе има чувство дека нешто му недостасува, понекогаш да се чуди на свои постапки, сам себе да не се препознава во дадени ситуации.....
Кога ќе бидеш расположен за пишување, кажи ми нешто за духовноста, која многупати ја спомнуваш
Анализирани биле 100тици мажи и жени, правени им се неколку разни психотестови и резултатите од сите тие анализи се дека ние луѓето имаме проблем со рамнотежата,т.с. со внатрешниот баланс помеѓу работата и фамилијата, пријателите и обврските, времето посветено за свои и за туѓи задоволства идр. и веројатно тука некаде се забораваме и губиме.
Па не гледам лошо во размислување детски. Глупост е кога нашиот животен век го делиме на бебе - дете - пубертет,тинејџер - возрасен - старец итн.Немав намера да се расправаме, далеку е од тоа, само интересен ти е начинот на размислување, ај да не речам ептем детски
Мислам дека ниту еден човек не може 100%да се пронајде себеси, секогаш ќе има чувство дека нешто му недостасува, понекогаш да се чуди на свои постапки, сам себе да не се препознава во дадени ситуации.....
Кога ќе бидеш расположен за пишување, кажи ми нешто за духовноста, која многупати ја спомнуваш
Анализирани биле 100тици мажи и жени, правени им се неколку разни психотестови и резултатите од сите тие анализи се дека ние луѓето имаме проблем со рамнотежата,т.с. со внатрешниот баланс помеѓу работата и фамилијата, пријателите и обврските, времето посветено за свои и за туѓи задоволства идр. и веројатно тука некаде се забораваме и губиме.
Треба секој да размислува онакако како му е најлесно да размислува и најзабавно, а не наполнил 24 години и сега треба поозбилно да размислува и поозбилно да се однесува. Тоа се глупости. Секој е дете во себе, само што сите го прикриваме тоа, затоа што нели ке ни се смее околината, ке бидеме критикувани од колегите или од личности на форум, од своите мајки .. ?
Точно е тоа дека имаме проблем со внатрешниот баланс, затоа што и ова исто така ни е наметнато од традицијата, еве ов за работата и фамилијата по цел ден си окупирана со работа каде ти доаѓаат секакви луѓе со секакви проблеми, на крај одиш дома да се одмориш но не можеш бидејки традицијата и религијата ти викаат бадник е мораш неколку саати да седеш на маса од која не смееш да станеш дур се јаде, притоа јадејки мртво животно иако оној во кој сите веруваат и се крстат им рекол да не убиваат ...
Па имаш неколку контрадикторности во овој пример само, како после ова да бидеш мирен одвнатре. Во ред, ти свесно ке се натераш да бидеш мирна, но дали и потсвеста така разислува е прашањето, дали таа може да ги истрпи последиците од ова?
Кога свеста и потсвеста ке ти се изедначат те следува мир.
Исто така и за пријателите и обврските, па денес луѓето од толку работа немаат време за себе си а камо ли за пријателите, те напињаат они, се напињаш и ти да се видете на кафе, но ете обврските не ди дозволуваат и тоа за некоја сума пари и без која исто така можеш да преживееш, но ке имаш баланс.
Душата наша не разбира дали ти си бебе или баба од 90 години, таа е млада и секогаш ке размислува на ист начин, дали ние тоа ке го прифатиме, камуфлираме или одбиеме, тоа е така и така и ке остане.
Не барај докази за ова бидејки ова е од онаа духовната страна, не може да биде материјализирана и опишана со зборови, туку може да се почувствува.
Последна промена:
Она што сме во суштина нема никогаш да го дознаеме ограничени во овој облик и форма во кои постоиме. Некои одговори едноставно имаат само контури.
Јас би ти поставил друго прашање, дали би била оригиналната ти, кога би можела да смениш нешто од твоето минато?Последниве неколку години се запрашувам себеси дали јас негде неприметно сум се загубила на мојот животен пат, сум се оддалечила од тоа која сум всушност правата ЈАС, од мојата оригинална верзија
Дали ова прашање што ме мачи мене сте го помислиле и Вие или станува збор за време на кризни години кога не сте задоволни од постигнатото во животот или кога се каете од недоволно искористените шанси кои ви ги пружил животот!?
Можеби па човекот треба цел живот да биде во потрага по себе
Има ли некој што ја разбира оваа филозофија на живеење?
искрено, не знам...ако би ги сменила соништата, хмммм, кој гарантира дека би се исполниле во некоја си иднина..да сменам некои не убави моменти од мојот живот, пак не знам дали воопшто би се препознала правата јас во правото светло вистинското однесување, вистинските емоции..сигурно пак би биле прекриени со некој таен вел на мистерија, наметнат поради непознати причини.
Дечки, фурате многу абстрактни содржини, ништо не ве разбирам. Не сум јас Командер Дата ама психологијата секоја деценија е се повеќе егзактна наука каде нема простор за абстрактни дискусии. Или се дискутира на темава сериозно или само се изнесуваат субјективни абстрактности
Јас не гледам сеуште дека се мрднала од мртва точка темава, ама ти тоа не е ништо погрешно, не обвинувам никого, едноставно, нестручни сме да бекнеме
Дајте некое сокче да пиеме и да разговараме во очи.
Јас не гледам сеуште дека се мрднала од мртва точка темава, ама ти тоа не е ништо погрешно, не обвинувам никого, едноставно, нестручни сме да бекнеме
Дајте некое сокче да пиеме и да разговараме во очи.
Психологијата како наука нема никаква точка со темава (иако психолозите би рекле друго), но оваа наука е скроз различна од духовноста.Дечки, фурате многу абстрактни содржини, ништо не ве разбирам. Не сум јас Командер Дата ама психологијата секоја деценија е се повеќе егзактна наука каде нема простор за абстрактни дискусии. Или се дискутира на темава сериозно или само се изнесуваат субјективни абстрактности
Јас не гледам сеуште дека се мрднала од мртва точка темава, ама ти тоа не е ништо погрешно, не обвинувам никого, едноставно, нестручни сме да бекнеме
Дајте некое сокче да пиеме и да разговараме во очи.
Јас не зборувам од перцепција на човек, бидејки човечката перцепција е многу мала и јадна и тука нема простор за абстрактни дискусии како што и сам кажа.