Темава ми е малку чудна. Може да се гледа од аспект на човековите постапки т.е. да му судиме дали вреди или не според постапките, дали според квалитетот на животот или пак дали сите вредиме исто во ситуација на живот или смрт.
Како и да е, не сме исти во никој случај.
Ниту сме створени еднакви и со еднакви можности, ниту пак животите ни вредат еднакво.
Можеби сакаме да веруваме дека секој (треба да) е гледан и третиран еднакво, но реалноста го покажува спротивното.
Дете во Европа/Америка од сиромашно семејство добива по некоја социјална помош (зборуваме за кај нормални фамилии, што не ги тераат децата да просат и/или продаваат паломи голи и боси), купони за храна, итн. Дете во Азија и Африка лепи чевли во фабрика и надлежните се прават дека тоа е во ред.
Програмер во играчка од земја ко нашава, ќе се снајде да заработи 1000+ евра, програмер во Бангладеш нуди услуга за 20 евра. Мислам, да, колку пари - толку музика, но тука идеме и до тоа дека немал можности за соодветно образование и надоградување на знаењето. Значи што е неговото постоење помалку од тоа на некој од Шведска?
А, кога се работи за вредност според постапки, тука е најлесно. Педофили, силувачи, убијци, инсели со психопатски нагони и останати „штеточини“ не треба ни да се вагаат. Под мач, бато.