Не ги “ремовира“ (ваљда мислиш на отстранува).
Самите си поставува(те) граници, мислејќи дека исклучиво вашиот пат е оној кон универзалната вистина. (парадоксално колку и да звучи).
Генерациска изопаченост
- Автор на темата Armagoddamn
- Време на започнување
Самите си поставува(те) граници, мислејќи дека исклучиво вашиот пат е оној кон универзалната вистина. (парадоксално колку и да звучи).
тоа е посилно од мене
нешто постојано ми вели дека јас сум во право, а другите не се, демек јас не сум во заблуда а другите се
Генерацискиот јаз помеѓу младите и старите за голема несреќа на жалост, е продлабочен многу повеќе.Младите своето незадоволство го препишуваат на постарите генерации, во нив ја бараат вината. Моќта во фамилијата е променета во корист на децата, сега тие имаат поголема контрола врз родителите отколку многу години наназад, нивниот збор не е само да се слуша туку многу често и пресудна кога треба нешто да се купи,набавка на мобилни, компјутери, одлучува за одење на годишен одмор идр.Порано родителите беа господари во куќата и младите мораа да се однесуваат како ќе им биде кажано а сега младите се ИЗОПАЧИЈА и се сменија улогите.
И поред големата интелигенција што ја имаат младите, тие се дрски, бунтовни, распуштени, мрзеливи, го ценат материјалното, саможивни, себични,незрели егоцентрични личности без развиени работни навики...слабо се контролираат....
И поред големата интелигенција што ја имаат младите, тие се дрски, бунтовни, распуштени, мрзеливи, го ценат материјалното, саможивни, себични,незрели егоцентрични личности без развиени работни навики...слабо се контролираат....
Во голем дел се сложувам за повеќето млади, но тука не ја припишувам вината на нив, туку најмногу на нивните родители.
Тие им допуштија буквално да им се качат на глава.
Точно така, се согласувам со тебе, но тоа качување на глава дојде поради родителската љубов која им се дава на децата, се само за да бидат среќни а притоа несвесно заборавајќи ја дисциплината.
Проблемот настанува што денес многу погрешно и „унитарно“ се сфаќа среќата, а со тоа се пласира на помладата популација.
Еден вид на консумеристички комформизам, каде буквално се` се гледа низ призмата на парите. Мало бебе заплакало - нема проблем, ќе купам кашички/продукти само за да го замолчам инстантно за да ги имам моите 5 минути одмор. Бебето притоа се навикнува на механизмот акција-реакција за да си го добие оноа што му е најпогодно во моментот. Многу ретко се користи „инвестиција“ за нешто што би се исплатило во подолгорочен план. Донекаде ги разбирам родителиве дека живеат турбо и немаат баш време да посветат (пардон, „инвестираат“) за детето. Но пак ќе кажам иако овој проблем е многу често застапен, не би го класифицирал како општ/глобален бидејќи во секое општество различни вредности им се даваат на децата, а со тоа тие многу подоцна имаат различна „побарувачка“ како оформени личности.
Мислам дека одамна овој проблем е глобален, од денот кога општеството ја превзима улогата на родител,воведувајќи закони, прописи,се во рамката за заштита на децата а од друга страна им става тежок товар на грбот со премногу обврски, им го одзима детството, им ја одзима играта, извлекувајќи ги од родителскиот скут и формирајќи ги по нивниот општествен калап, родителот сакал нејќе мора да постапува како ќе му наложат инаку следува казна.
Арно некој шо бегале од часовил клецале, а јас играв на фудбалче со рачки. 