Арно што намина ти.
А не ни кажав тоа што навистина мислев да кажам...
Е дури тогаш ќе беше... философирање и ќотек до утринските часови
Арно што намина ти.
Ме испровоцира кратковидноста на репликите, па се регистрирав да се вклучам во дискусијата. Ако се земе предвид дека љубовта не познава никакви граници, а особено не оние граници всадени во главите на општествените пиони, јас ја гледам оваа потенцијална врска, од призмата на двајца луѓе кои си се допаѓаат, а не од призмата на професијата на едниот од нив.
Животот е еден и се се случува со причина. Сметам дека доколку оваа врска се оствари, треба да избегнуваш да ја злоупотребуваш за оценки. Ќе треба да се соочиш со предизвикот, да му покажеш на партнерот дека ти е до него, а не до тоа што ти е професор. Првиот чекор е да функционирате нормално на неговото работно место. Општеството е немилосрдно, но нема право да ти кажува што да правиш со својот живот, од едноставна причина што тоа не ти го дало животот.
Зарем е битно?inace od koe skolo si pa sto ima tolku mladi profesori i site idat so svoite ucenicki?