Многу интересна беше мојата прва љубов.Ме молеше да се фатиме три месеци па одевме едвај еден месец и од кога раскинавме видов дека има зелени очи.По се изгледа само навечер сме се гледале.Хаххахахаххахаха
Вашата прва љубов
- Автор на темата $3Я3|\||)&p&†Y
- Време на започнување
Првата, единствена, а најверојатно и единствена моја љубов ...
Прв пат се видовме кога бевме трето или второодделение нз тоцно на пазар двајцата фатени за рацете од нашите татковци.
тогаш затогаш не знаев точно шо беше тоа, ама во петто судбината повторно не спои да учиме во ист клас ги памтам сите нејзини двизења и облеки. Мојот бивш најдобар другар еднас во шесто не затвори во уцилница но не се случи ништо.
Седмо го поминавне така така, полека дојде и осмо и сеуште ми беше срам да и кажам дека е сакам. На крајот сите си бира партнер/ки а јас закопан од срам ми бесе срам да е прасам , така одеднас во последните денови собрав сили и ја прасав , и таа ми одговори секако зс да не. така полуматурската вецер ми бесе најубавата нок во мојот живот, не затоа што се слуци нешто меѓу нас или затоа што едвај чекав полуматура, туку само затоа што таа беше моја партнерка и тоа ми беше доволно.
Кога заврши таа ноќ нашето следно видување беше дури по 3 месеци во средно , кога повторно судбината не спои да учиме во истото средно уцилиште , тогаш почнав од нејзините другарки да дознавам дека имала нз сипатија , нз дечо ...
И така цели 4 години речиси секој втор ден разговарав со нејзините другарки за неа и од толку голем страм , од толку голема песимистицка настроеност дека ќе добијам негативен одговор никогаш не и спомнав дека ја сакам. Поради сето ова поврзано со незе изгубив доста добри прилики за да имам несто посериозно со други...
секој ден уцев се повејќе и повејќе за да го привлечам нејзиното внимание , се дотерував сако за незе ...
Ама кога дојде време за да одлуцивам за на кој факултет , јас решив дека на сето тоа со незе треба да ставам голема точка
ама судбината или незнам со е то шо сите години ме носи покрај незе ми направи да паднам на државна матура по 1 предмет и да неможам да одам на факултетот шо го сакав и така на 2рио уписен рок без да знаам се записав на друг факултет т.е. тоа било факултетот каде се запишала и она ...
Е сега што ќе биди пак во наредниве терцијарни 4 години навистина незнам ...
И ако забележавте на мојот профил и сегде каде што можам да пишам нешто, го пишувам нејзиното и воедно мое најубаво женско име ... <------ (одназад нанапред комплетно)
Прв пат се видовме кога бевме трето или второодделение нз тоцно на пазар двајцата фатени за рацете од нашите татковци.
тогаш затогаш не знаев точно шо беше тоа, ама во петто судбината повторно не спои да учиме во ист клас ги памтам сите нејзини двизења и облеки. Мојот бивш најдобар другар еднас во шесто не затвори во уцилница но не се случи ништо.
Седмо го поминавне така така, полека дојде и осмо и сеуште ми беше срам да и кажам дека е сакам. На крајот сите си бира партнер/ки а јас закопан од срам ми бесе срам да е прасам , така одеднас во последните денови собрав сили и ја прасав , и таа ми одговори секако зс да не. така полуматурската вецер ми бесе најубавата нок во мојот живот, не затоа што се слуци нешто меѓу нас или затоа што едвај чекав полуматура, туку само затоа што таа беше моја партнерка и тоа ми беше доволно.
Кога заврши таа ноќ нашето следно видување беше дури по 3 месеци во средно , кога повторно судбината не спои да учиме во истото средно уцилиште , тогаш почнав од нејзините другарки да дознавам дека имала нз сипатија , нз дечо ...
И така цели 4 години речиси секој втор ден разговарав со нејзините другарки за неа и од толку голем страм , од толку голема песимистицка настроеност дека ќе добијам негативен одговор никогаш не и спомнав дека ја сакам. Поради сето ова поврзано со незе изгубив доста добри прилики за да имам несто посериозно со други...
секој ден уцев се повејќе и повејќе за да го привлечам нејзиното внимание , се дотерував сако за незе ...
Ама кога дојде време за да одлуцивам за на кој факултет , јас решив дека на сето тоа со незе треба да ставам голема точка
ама судбината или незнам со е то шо сите години ме носи покрај незе ми направи да паднам на државна матура по 1 предмет и да неможам да одам на факултетот шо го сакав и така на 2рио уписен рок без да знаам се записав на друг факултет т.е. тоа било факултетот каде се запишала и она ...
Е сега што ќе биди пак во наредниве терцијарни 4 години навистина незнам ...
И ако забележавте на мојот профил и сегде каде што можам да пишам нешто, го пишувам нејзиното и воедно мое најубаво женско име ... <------ (одназад нанапред комплетно)
Се сеќавам сите другарки него го ''сакавме'' во 1 одделение а тој тогаш 4 беше. И знам еднаш правев муабет со него и му велам сите другарки мои те сакаат а јас онака како демек ко другарче го гледам.
И таа другар ми беше и јас му кажував која го сака.
После другарките меракот им го фрлија на некои други а јас не, мене ми се здомачи да си имам сипатија и така немав до 7 одделение
. А мојата прва љубом не ја имав видено некои 5 или 6 годинии ко го видов хммм скоро една глава повисока бев од него. И толку за него.
И таа другар ми беше и јас му кажував која го сака. После другарките меракот им го фрлија на некои други а јас не, мене ми се здомачи да си имам сипатија и така немав до 7 одделение . А мојата прва љубом не ја имав видено некои 5 или 6 годинии ко го видов хммм скоро една глава повисока бев од него. И толку за него.
Незнам не сум сигурна дали во поранешните постови најдов нешто слично на оваа тема..
Првата љубов велат е таа вистинската,чистата,единствената..
Мојата прва љубов не ми беше во тој момент јасна.
Воопшто и не знаев дека е тоа ...таа Љубов...
Мислев дека сме само добри другари и дека сме зависни еден од друг..
Платонска би можело да се каже..
Детска,ако можев да се наречам дете со 13..
Си пишувавме писма,живеевме во различни градови,се гледавме преку распустот во Охрид..
Секоја година...и кога бевме малку повозрасни,повторно бевме тука...јас имав дечко тој имаше девојка..
И последните пати кога се видовме приметив дека избегнува да разговара со мене на тема девојки и дечковци..и не ми беше јасно сето тоа..
Се беше како да не сме се виделе од вчера иако поминала година...
И никогаш сме разговарале околу тоа што чувствуваме..
Тек сватив пред две три години кога ме испрати дома една
вечер,се прашав дали тоа е тоа или не е тоа..и му напишав..
Не одговори ништо..тоа беше последниот пат што се видовме..
Си пишувавме по маил понекогаш,ама само формални работи..
ми пиша дека често мисли на мене..исто и јас..многу често,пречесто за да би бил само еден добар другар кој сум го имала..
Кога ќе се најдеме на нет,ги прекинува разговорите на брзина,како да ме избегнува,како да не сака да размислува на мене..Што би требало тоа да значи?
Сфатив дека моментите минати со него се како запечатени во мојата глава,
како печати на ковано вруќо железо..дека ме следат секогаш,дека се дел од мене и дека неможам и нема никогаш да ги заборавам..
Сфатив дека иако не е во моја близина,има свој живот како и јас,и одиме по различни животни патишта секогаш ќе го носам со себе..длабоко во себе каде и да одам што и да правам.
Дали е тоа првата љубов? Една детска чиста љубов?
Или е навистина некој кој ми бил драг,? Што беше тоа,или што е тоа?
Какви спомени ве следат вас од првата љубов..?
Првата љубов велат е таа вистинската,чистата,единствената..
Мојата прва љубов не ми беше во тој момент јасна.
Воопшто и не знаев дека е тоа ...таа Љубов...
Мислев дека сме само добри другари и дека сме зависни еден од друг..
Платонска би можело да се каже..
Детска,ако можев да се наречам дете со 13..
Си пишувавме писма,живеевме во различни градови,се гледавме преку распустот во Охрид..
Секоја година...и кога бевме малку повозрасни,повторно бевме тука...јас имав дечко тој имаше девојка..
И последните пати кога се видовме приметив дека избегнува да разговара со мене на тема девојки и дечковци..и не ми беше јасно сето тоа..
Се беше како да не сме се виделе од вчера иако поминала година...
И никогаш сме разговарале околу тоа што чувствуваме..
Тек сватив пред две три години кога ме испрати дома една
вечер,се прашав дали тоа е тоа или не е тоа..и му напишав..
Не одговори ништо..тоа беше последниот пат што се видовме..
Си пишувавме по маил понекогаш,ама само формални работи..
ми пиша дека често мисли на мене..исто и јас..многу често,пречесто за да би бил само еден добар другар кој сум го имала..
Кога ќе се најдеме на нет,ги прекинува разговорите на брзина,како да ме избегнува,како да не сака да размислува на мене..Што би требало тоа да значи?
Сфатив дека моментите минати со него се како запечатени во мојата глава,
како печати на ковано вруќо железо..дека ме следат секогаш,дека се дел од мене и дека неможам и нема никогаш да ги заборавам..
Сфатив дека иако не е во моја близина,има свој живот како и јас,и одиме по различни животни патишта секогаш ќе го носам со себе..длабоко во себе каде и да одам што и да правам.
Дали е тоа првата љубов? Една детска чиста љубов?
Или е навистина некој кој ми бил драг,? Што беше тоа,или што е тоа?
Какви спомени ве следат вас од првата љубов..?
Moram latinica, mobilen
Znachi vaka .. Nemora da znachi deka prviot/prvata so kogo/koja sme bile deka taa e nashata prva ljubov. Naprotiv .. Nemora da znachi deka toa bilo ljubov. Samata sebe treba da si pochuvstvuvash dali e za tebe toa ljubov ili ne, dokolku smetash taka,deka toa na 13 godini bilo ljubov, ne bi rekol deka si vo pravo.
Znachi vaka .. Nemora da znachi deka prviot/prvata so kogo/koja sme bile deka taa e nashata prva ljubov. Naprotiv .. Nemora da znachi deka toa bilo ljubov. Samata sebe treba da si pochuvstvuvash dali e za tebe toa ljubov ili ne, dokolku smetash taka,deka toa na 13 godini bilo ljubov, ne bi rekol deka si vo pravo.
Нема чиста вистинска љубов. Се` е тоа на база на наивност и неискуство.
Љубов си е љубов, како сакаш доживувај го. Но секогаш има егоистична страна која поради своето неискуство на контролирање, не сме свесни дека можеме да бидеме толку расипани всушност.
Со други зборови, секогаш има задна намера во љубовта кон другиот пол. Нема чисто жртви само колку нему/нејзе да и биде подобро. Барањата се или психички удопствија, или нешто матерјално. Затоа во првата љубов настапуваме како комплетни аматери, несвесни за нашите постапки при што на крај секогаш остануваме повредени. Со тек на време човекот оттрпнува.
Љубов си е љубов, како сакаш доживувај го. Но секогаш има егоистична страна која поради своето неискуство на контролирање, не сме свесни дека можеме да бидеме толку расипани всушност.
Со други зборови, секогаш има задна намера во љубовта кон другиот пол. Нема чисто жртви само колку нему/нејзе да и биде подобро. Барањата се или психички удопствија, или нешто матерјално. Затоа во првата љубов настапуваме како комплетни аматери, несвесни за нашите постапки при што на крај секогаш остануваме повредени. Со тек на време човекот оттрпнува.
Првата љубов ми се викаше Јана,и беше тивко повлечено симпатично девојче од мое одделение. Ја сакав од 4то до 8мо одделение,многу,ама бев премногу повлечен за да и пријдам. Ми текнува дека во 8мо одделение пред нејзиниот роденден имав купено едно сино полудраго камче,и на денот на роденденот,на часот по географија,напишав лифче "Среќен роденден Јана,те сакам",го завиткав камчето во него и и го подадов на час. До следниот час веќе сите знаеја за тоа,следеше ремет,она беше индиферентна околу тоа,и решив да продолжам понатаму. Мислам дека после тој период работите малку се сменија во моја полза,но нажалост јас веќе бев премногу оладен.
Може да ги спои lady_blueвеќе помината тема,го прегледав форумов
ако е веке постоечка не значи дека е помината
