Љубовта на мајката е најсилна. Тоа е факт, исто така и не е генерално земено за точно. Сите луѓе не сме исти. Лично јас за секоја мака се обраќав кај татко ми - причина: тој е смирен човек со широко срце. За што било да му се обатев, ако беше во состојба ќе ми беше услишана молбата, ако пак ми речеше не никогаш не покушавав да му противречам. Додека пак мојата мила мамичка знаеше да ме шета до кај татко ми, не дека немаше да ми дозволи некој работи, туку едноставно не сакаше, не можеше или се плашеше сама да одлучи. Меѓутоа била жртва за мене и се уште е.
Спротивно на тоа, сега јас сум родител.
ОФФ. За мене едноставно љубовта не е збор. Не ми значи ништо ако некој ми рече те сакам. Сакам таа љубов да ја осетам што би се рекло на дело.
Често ќерка ми знае да ми рече: ич не е гушкаш, ти не ме сакаш .
По природа сум мирна особа, стрплива, и единствени на што можам да избувнам па и често знам да кажам дека и човек би убила, доколку некој покуша да ми повреди дете.
За темава може да зборуваме само од лично искуство, а не сме присутни во ничии дом за да можеме да им судиме за нивните постапки. За се, ама баш за се постои причина, зошто тоа така се случува.
Некој ќе најде случај дека е тоа точно. Да и јас знам случаи, но ако децата ги воспиташ дека тие ти се еднакви, и покушаш правилно да ги воспиташ, да нема љубомора меѓу нив, да добие она дете кое во моментот има потреба, мислам дека нема до дојде до несакана ситуација.
Спротивно на тоа, сега јас сум родител.
ОФФ. За мене едноставно љубовта не е збор. Не ми значи ништо ако некој ми рече те сакам. Сакам таа љубов да ја осетам што би се рекло на дело.
Често ќерка ми знае да ми рече: ич не е гушкаш, ти не ме сакаш .
По природа сум мирна особа, стрплива, и единствени на што можам да избувнам па и често знам да кажам дека и човек би убила, доколку некој покуша да ми повреди дете.
За темава може да зборуваме само од лично искуство, а не сме присутни во ничии дом за да можеме да им судиме за нивните постапки. За се, ама баш за се постои причина, зошто тоа така се случува.
ОФФ Тоа го имам искусено од страна на мојот сопруг. А ќе ти кажам дека тоа е кривица на родителите. Секогаш имало и има страв кај родителите дека ако го препишат имотот т.е. го поделат, ќе избие караница, или дека ќе ги исфрлат на улица.Твоето тврдење го базираш на сопствено искуство како мајка?
Ќе зборуваме кога ќе се отворат картите на маса и кога ќе има поделба на имот или помош во чување на твоите деца или подршка во некои ситуации кои животот ги носи и кога е потребно повеќе од вербална комуникација.
Животот ќе ти потврди или одрече тоа што го тврдиш.
Некој ќе најде случај дека е тоа точно. Да и јас знам случаи, но ако децата ги воспиташ дека тие ти се еднакви, и покушаш правилно да ги воспиташ, да нема љубомора меѓу нив, да добие она дете кое во моментот има потреба, мислам дека нема до дојде до несакана ситуација.
Последна промена од модератор: