Не е. Затрескување е воведување на еден вид на имагинарна слика за личноста која ни се допаѓа, без прифаќање на реалноста.
(Вистинска) Љубов, постои ли?
- Автор на темата Slatki4ka
- Време на започнување
Луѓето се замараат само кога се затрескани.
Инаку кажав дека за љубовта не треба да се замараат многу. Ако настане љубов, тогаш истата ќе постои. А да се замараш кога и како започнала љубовта, како си засакал некого и како настанале тие чувства, е исто како да планираш да ја прекинеш таа љубов. Не треба многу мислење, или сакаш или нејќеш-трето нема.А затресканите се замараат и мислам дека е тоа е добро, бидејќи како што имаш напишано не ја прифаќаат реалноста. Ако малку подразмислат зошто се затрескале можеби ќе разберат дека се далеку од реалноста во свет на фантазии.
Во врска со ова: Дали имагинарната слика за личноста може да се поклопи со вистинската? На пример: Затрескана сум во некого со кого сум само на едно „Здраво“. И нормално за да се затрескам си го замислувам како личност со тие и тие особини (притоа не го познавам воопшто).
Дали ако го запознаам подобро може да испадне дека тој е ист онаков каков што сум го замислила? Не сум била во ваква ситуација, но мислам дека НЕ. Нема да се заљубам. Ќе си продолжам да живеам во илузија и лжна надеж се додека еден ден по глава не ме удри реалноста и конечно ќе се освестам.
па... има и одговор за тоа. Се спријателуваш, се доближуваш до личноста. Оддалеку иначе ти е као да играш рулет. Може да се падне... ама МОЖЕ.Луѓето се замараат само кога се затрескани.
А затресканите се замараат и мислам дека е тоа е добро, бидејќи како што имаш напишано не ја прифаќаат реалноста. Ако малку подразмислат зошто се затрескале можеби ќе разберат дека се далеку од реалноста во свет на фантазии.
Во врска со ова: Дали имагинарната слика за личноста може да се поклопи со вистинската? На пример: Затрескана сум во некого со кого сум само на едно „Здраво“. И нормално за да се затрескам си го замислувам како личност со тие и тие особини (притоа не го познавам воопшто).
Дали ако го запознаам подобро може да испадне дека тој е ист онаков каков што сум го замислила? Не сум била во ваква ситуација, но мислам дека НЕ. Нема да се заљубам. Ќе си продолжам да живеам во илузија и лжна надеж се додека еден ден по глава не ме удри реалноста и конечно ќе се освестам.
Инаку некогаш и не е најпаметно да се доближиш до личноста дотолку ако те исполнува само едно здраво со истата. Но тоа е повеќе бркање магла.
Moжеш и да бидеш заљубен у имагинарна слика за личноста, не мора да значи дека тоа ќе биде затрескување само.
А и не мора да значи и дека кога си заљубен ја гледаш реалноста, напротив баш тогаш може да се жртвуваш, да правеш некои работи шо не би ги правил ако не би бил заљубен.
Да не зборам многу, затрескувањето ја повеќе го сфаќам дека се базира на физичкиот изглед.
Како можеш да бидеш заљубен/а во имагинарна личност ако немаш прво физички контакт, потоа поминато многу време заедно?Moжеш и да бидеш заљубен у имагинарна слика за личноста, не мора да значи дека тоа ќе биде затрескување само.
А и не мора да значи и дека кога си заљубен ја гледаш реалноста, напротив баш тогаш може да се жртвуваш, да правеш некои работи шо не би ги правил ако не би бил заљубен.
Да не зборам многу, затрескувањето ја повеќе го сфаќам дека се базира на физичкиот изглед.
љубов?!?! одсекогаш љубовта е збунувачка тема,која неможе да се прецизира со некоја точна дефиниција...
заљубувањето е најчесто на почетокот на дружењето или врската со некој кон кој чуствувате трема и пеперутки во стомакот,со кој што сте опседнати по цел ден и ништо не ви паѓа на памет освен на него.... љубовта започнува кога осеќаш возвратена реакција,чувства,посветеност ,внимание од таа личност.Љубов е кога сфаќаш дека не те интересираат неговите мани,дури и најоши да се ти ги прифаќаш,сакаш се што е поврзано со него.... но со тек на време осеќаш оладеност,личноста ти станува одбивна или трпиш кавги и одбегнување или собираш храброст да раскинеш иако не ти е сеедно но гледаш дека тој е единствениот излез...и на крај се прашуваш дали беше љубов или само заљубеност и заслепеност...
како и да е секогаш ќе остане дилема оваа тема
заљубувањето е најчесто на почетокот на дружењето или врската со некој кон кој чуствувате трема и пеперутки во стомакот,со кој што сте опседнати по цел ден и ништо не ви паѓа на памет освен на него.... љубовта започнува кога осеќаш возвратена реакција,чувства,посветеност ,внимание од таа личност.Љубов е кога сфаќаш дека не те интересираат неговите мани,дури и најоши да се ти ги прифаќаш,сакаш се што е поврзано со него.... но со тек на време осеќаш оладеност,личноста ти станува одбивна или трпиш кавги и одбегнување или собираш храброст да раскинеш иако не ти е сеедно но гледаш дека тој е единствениот излез...и на крај се прашуваш дали беше љубов или само заљубеност и заслепеност...
како и да е секогаш ќе остане дилема оваа тема
1. Не мора да биде ИМАГИНАРНА личноста, можам пример јас да имам сосем трета слика за тебе и да сум заљубена у таа слика
2. Знаеш колку верзии има за љубовта и затрескувањето? Ма милион, можам јас од моја перспектива да ти зборам за тоа јас како ја гледам љубовта, а може некој од страна да дојде и да ми каже од трет агол како он ја гледа и така натаму, и така натамууу..