Абе се` тоа е добро и реално ти можеш да збориш пошо имаш повеќе искуство во родителскиот свет. Но да видиме вака сеа... 20 години има девојкава, иако е на некој период на средно-рана адолесценција, може малку да се ослободи притисокот. Ако родителите целосно и го контролираат секој нејзин чекор, што ќе биде од тоа дете на 22, да не речам 24. Млади се децава, прават понекогаш и глупости, некои по грешка стануваат мајки, други се ебаваат па користат заштита, се информираат околу тоа целосно. Не знам што е полошо, дали мајка со дете на 21на или па неизживеана девојка на 25 поради гневот на родителите затоа што ете не одобрувале нешто.
Ако се догради девојката како личност, ако почне сама да заработува доволно за еден одмор што се вика, не гледам зошто родителите да и` забрануваат. Ете можеби летово нема да и` успее, но ти гарантирам дека и следното лето родителите нема да и` дозволат освен ако самата таа не направи нешто околу тоа. Еден од начините е да почне да се осамостојува (работа во кафич/part time). Ако родителите не гледаат на ова како големо подобрување на своето дете, тогаш се работи за преопсесивни родители.
Види, и мене ми е рано да зборувам за вакви работи. Јас како родител најголем проблем со кој се среќавам е неодење во градинка
Ама се ставам во позиција на родител на тоа девојче, вака грубо, незнаејќи ги сите податоци, туку само читајќи ги коментарите.
Не знам дали се престроги родителите. Можеби се, ама можеби и не се.
Секој родител си го познава своето дете.
Јас како родител, првично би требало да имам доверба во моето дете да го пуштам некаде. Ако немам, нема да го пуштам.
Чинам, и секој нормален родител така.
Ти си теоретски во право. Дека пополека треба да се пуштаат стегите. Ама не сите стеги.
Размисли, можеби постои и друга причина за да се забрани одењето. Можеби според родителот дечкото не е во ред. Можеби дознале некои информации кои не им се допаднале(коцка, дрога, алкохол, тепачки).
Ама еве, настрана од овој конкретен случај.
Според мене родителот треба да биде највнимателен токму во овој период. Овој период е кога хормоните го постигнуваат својот максимум во одење пред мозокот. Затоа треба да се седнува и да се разговара со детето. Еве во конкретниот случај, забраниле, не објасниле убаво зошто. Да објаснеле, можеби и немало девојчето да биде толку исфрустрирано. Или, да разговарале повеќе со ќерка им, можеби и би имале повеќе доверба да ѝ дозволат. Не знам дали сум доволно јасен со ова што сакам да го кажам...
Во основа, не е лесно родител да пушти дете, посебно девојче(во овој заостанат менталитет на малите градови) да отиде да спие во друг дом. Па тука потоа следат цела една војска од озборувачи кои ќе му ја извадат душата.
А и, не знам баш дали треба да споредуваш 21 годишна девојка која е бремена и таа другата како ја нарече не ми текнува. Затоа што таа, со детето може да има многу повеќе проблеми од неизживеаност. Во основа, двете ќе бидат неизживеани. Едната затоа што гледала деца, другата затоа што ја стегале од дома. Само вторава можеби ќе има завршено и факултет, можеби ќе си најде работа и брзо ќе успее да ги шутне, а оваа вторава, ќе ги шутне своите родители ама штодека, ќе треба дете да гледа, ручек да прави, куќа да чисти. Факултетот ако го оставила, да му се врати после 2 - 3 години и потоа да ги прави истите работи само плус да учи. Живеење... кога ќе пораснат децата, за жал.