Не е некоја особена оригиналност ако се каже дека конзистентноста во логиката претставува отсуство на контрадикција. Следува дека секоја теорија за да биде точна мора да биде конзистентна.
Под `теорија` во случајов може да се сведат моралните, етички и идентификациони норми кои се доминантни во една средина (или глобално). Ги има многу од религиски, секуларни, идеолошки па се до индивидуални.
Извадокот од една книга која укажува на универзалноста на одредени морални норми (универзално преферирано поведение) кои се дефанзивни по природа и се надисториски - убиството, кражбата, силувањето и други активности кои повредуваат некого или го лишуваат од плодот на својот труд/имот се сметале и се уште се сметаат за `зло`, нешто лошо, негативно.
Единствени исклучоци се насилната самоодбрана (да, убиството е зло но губењето на својот живот или оној на своите деца на пример е поголемо зло), државата и религијата.
Државата може со проглас на власта да го направи убиството легално (војни, геноцид, смртна казна и слични ствари), секоја држава опстојува со помош на присилен грабеж (даноци и сите видови насилни намети).
Религиите во своите списи имаат `квоти` на `неверници` или општо непожелни лица кои одреден Бог или богови допуштаат да бидат убиени.
Накратко, кражбата е зло од што следува дека крадецот е зло.
Убиството е зло, од што следува дека убиецот е зло.
Ако државата и религијата се зло (логички непобитно, за нивниот опстанок се нужни кражба и убивање) оној кој се декларира како приврзаник на одредена држава (било која од 196/211 кои постојат) или како член на одредена религија е инкарнација на злото бидејќи е логички неконзистентен.
Индивидуално смета дека убиството и кражбата се зло (посебно ако му се случат него или на блиските) но истовремено смета дека одредени од никого неделегирани ентитети (ок, власта беше од Бог лол) смеат да крадат и убиваат.
Т.е. Убиството е зло ама е добро и кражбата е зло кое уствари е добро!?
Со оглед на тоа дека државите и религиите се заслужни за неверојатни кланици на човечки битија низ историјата и денес - дали може да се каже дека со умирањето на логиката умира и моралноста?!
Под `теорија` во случајов може да се сведат моралните, етички и идентификациони норми кои се доминантни во една средина (или глобално). Ги има многу од религиски, секуларни, идеолошки па се до индивидуални.
Since valid theories require logical consistency, a moral theory cannot be valid if it is both true and false
at the same time.
A moral theory that approves of stealing, for instance, faces an insurmountable logical
problem. No moral theory should, if it is universally applied, directly eliminate behaviour it defines as
moral while simultaneously creating behaviour it defines as immoral. If everyone should steal, then no
one will steal – which means that the moral theory can never be practiced. And why will no one steal?
Well, because a man will only steal if he can keep the property he is stealing. He’s not going to bother
stealing a wallet if someone else is going to immediately steal that wallet from him.
Any moral theory proposing that “stealing is good” is also automatically invalid because it posits that
property rights are both valid and invalid at the same time, and so fails the test of logical consistency. If I
steal from you, I am saying that your property rights are invalid. However, I want to keep what I am
stealing – and therefore I am saying that my property rights are valid. However, property rights cannot
be both valid and invalid at the same time, and so this proposition itself must be invalid.
Similarly, any moral theory that advocates rape faces a similar contradiction. Rape can never be moral,
since any principle that approves it automatically contradicts itself. If rape is justified on the principle
that “taking pleasure is always good,” then such a principle immediately fails the test of logical
consistency, since the rapist may be “taking pleasure,” but his victim certainly is not. (The same goes, of
course, for murder and assault. We will be returning to these proofs – as well as a further examination of
property rights – in more detail in Part 2 of this book.)
Thus subjecting moral theories to the scientific method produces results that conform to rationality,
empirical observations and plain common sense. Murder, theft, arson, rape and assault are all proven
immoral. (Universal and positive moral rules can also be proven – i.e. the universal validity of property
rights and non-violence
at the same time.
A moral theory that approves of stealing, for instance, faces an insurmountable logical
problem. No moral theory should, if it is universally applied, directly eliminate behaviour it defines as
moral while simultaneously creating behaviour it defines as immoral. If everyone should steal, then no
one will steal – which means that the moral theory can never be practiced. And why will no one steal?
Well, because a man will only steal if he can keep the property he is stealing. He’s not going to bother
stealing a wallet if someone else is going to immediately steal that wallet from him.
Any moral theory proposing that “stealing is good” is also automatically invalid because it posits that
property rights are both valid and invalid at the same time, and so fails the test of logical consistency. If I
steal from you, I am saying that your property rights are invalid. However, I want to keep what I am
stealing – and therefore I am saying that my property rights are valid. However, property rights cannot
be both valid and invalid at the same time, and so this proposition itself must be invalid.
Similarly, any moral theory that advocates rape faces a similar contradiction. Rape can never be moral,
since any principle that approves it automatically contradicts itself. If rape is justified on the principle
that “taking pleasure is always good,” then such a principle immediately fails the test of logical
consistency, since the rapist may be “taking pleasure,” but his victim certainly is not. (The same goes, of
course, for murder and assault. We will be returning to these proofs – as well as a further examination of
property rights – in more detail in Part 2 of this book.)
Thus subjecting moral theories to the scientific method produces results that conform to rationality,
empirical observations and plain common sense. Murder, theft, arson, rape and assault are all proven
immoral. (Universal and positive moral rules can also be proven – i.e. the universal validity of property
rights and non-violence
Извадокот од една книга која укажува на универзалноста на одредени морални норми (универзално преферирано поведение) кои се дефанзивни по природа и се надисториски - убиството, кражбата, силувањето и други активности кои повредуваат некого или го лишуваат од плодот на својот труд/имот се сметале и се уште се сметаат за `зло`, нешто лошо, негативно.
Единствени исклучоци се насилната самоодбрана (да, убиството е зло но губењето на својот живот или оној на своите деца на пример е поголемо зло), државата и религијата.
Државата може со проглас на власта да го направи убиството легално (војни, геноцид, смртна казна и слични ствари), секоја држава опстојува со помош на присилен грабеж (даноци и сите видови насилни намети).
Религиите во своите списи имаат `квоти` на `неверници` или општо непожелни лица кои одреден Бог или богови допуштаат да бидат убиени.
Накратко, кражбата е зло од што следува дека крадецот е зло.
Убиството е зло, од што следува дека убиецот е зло.
Ако државата и религијата се зло (логички непобитно, за нивниот опстанок се нужни кражба и убивање) оној кој се декларира како приврзаник на одредена држава (било која од 196/211 кои постојат) или како член на одредена религија е инкарнација на злото бидејќи е логички неконзистентен.
Индивидуално смета дека убиството и кражбата се зло (посебно ако му се случат него или на блиските) но истовремено смета дека одредени од никого неделегирани ентитети (ок, власта беше од Бог лол) смеат да крадат и убиваат.
Т.е. Убиството е зло ама е добро и кражбата е зло кое уствари е добро!?
Со оглед на тоа дека државите и религиите се заслужни за неверојатни кланици на човечки битија низ историјата и денес - дали може да се каже дека со умирањето на логиката умира и моралноста?!