Чувството кога си од 8 на факултет а си дремнал преку ден и сега не ти се спие а знаеш дека ќе те фати опасен сон накај 5 сабајле и знаеш дека ако легнеш во 5 воопшто нема да отидеш на факултет но мораш зошто даваат потписи за предмет за кој си сигурен дека ќе го паднеш на втор колоквиум а и треба на систематски за печат да отидеш па си приморан да се предозираш со кафе и да си ја изгориш веѓата зошто палиш цигара со плинско затоа што немаш функционален упаљач.
Сума сумарум, чувството кога знаеш дека утре т.е денес ќе биде усран ден. И ондах то..