Нокеска сонував чуден сон... не беше кошмар, но кога се разбудив бев некако преплашена. Сабајле на кафе ми дојде една пријателка со која долго време се немавме видено. Еве мал дел од дијалогот кој го водевме :
ТАА - Што ти е, некако не ми изгледаш добро, болна да не си?
ЈАС- Добра сум, него сонував нешто ноќеска и малку безврска ми е од сабајле...
ТАА- Што сонуваше? Дај кажи, ке ти протолкувам, па можеби ке ти помогнам...
ЈАС- ма не верувам во тие работи...
ТАА- Абе јас ти кажувам, не зборам на памет... дај кажи ми... ке ти протолкувам...
ЈАС - во ред (и онака незнаев што муабет да и правам)
ЈАс- сонував како разговарам со старец... ми изнакажа многу работи кои ме погодија. На почетокот мислев дека е некој магионичар, на таков личеше. а на крајот кога стана забележав дека носи наметка на која имаше исцртано натална карта, ама симболите и линиите постојано се менуваа...
ТАА - Ауууууууу... па ти си го сонувала Мерлин (од легената за крал Артур) ама да ти кажам право ова твоето не е обичен сон, си патувала астрално и кај Мерлин си отишла... тоа значи дека во себе носиш светлина, јас ти препорачувам да си отидеш кај Тино, тој ке ти помогне, тебе помош ти треба...
ЈАС- wtf
TAA- Озбилно, колку сакаш чуди се, ама така е...
Во наредните триесеттина минути дознав дека девојката е една од светулките на Костантин Кајшаров. Оди со него на семинари, ја повикуваат божјата светлина со молитва и ја прочистуваат човековата свест.
Дознав и дека многумина од лугето кои одат кај Константин го сонувале истиот сон што го сонував и јас ноќва и дека за нив воопшто не било чудно да се сонува Мерлин... според нив тоа имало огромно значење...
Во моментов не знам дали да се смеам или да плачам!
Последниот пат кога ја видов беше девојка на место, паметна, забавна, зборлива... сега... ми зборува за молитви, за божја светлина, за волшебници, духови, вампири, ангели...
Не ми е чудно што денеска постојат самопрогласени светци. Не ми е чудно тоа што Тино на овој начин се прослави, кога виде дека неможе да успее како естраден уметник. Не ми е чудно што ги лаже лугето за да се збогати, ама чудно ми е како еден млад човек може толку слепо да му верува. Што им е на лугево? Јас разбирам дека на сите нас ни е смачено од секојдневието, ама до толку да се забега...
Мерлин бе