Секогаш ме интересирале древните народи. Не како живееле, туку во што верувале и за што живееле. Да бидам искрен, повеќе ме интересирало и ме интересира во што верувале нашите предци. Не е дека другите народи ги занемарувам, туку едноставно, ова е народот што секојдневно го гледам и од него секојдневно слушам реченици како со индиго пренесени, верувања, практики кои денес се прават „затоа што така треба“, па токму тој дел ме наведе без умор да трагам по одговори кои се кријат зад тоа „така треба“, „така останало“.
И сакам да кажам, нешто што секој го знае... ама фрапантно е кога секојдневно ти се мава од глава, бидејќи „радарот“ ти функционира за „пикирање“ на такви местенца. Ама апсолутно ништо не е променето во нашите верувања. Замаскирано да, ама адетот, верувањата, размислувањата на нашите примитивни претци... се поживи дури и од нас.
Интересно е, навистина... интересно е.
И не знам зошто добив желба ова да го пишам.
Веројатно затоа што станав свесен дека веќе им станувам досаден на луѓето со зборување за ова... па вака, ќе ми излезе од глава, а не мора никој да му удри поглед.