Конечно сфатив што значи „немам време да се измочам“ .. буквално немав време од 8 сабајле до 4:20 сеа ..
Сакам да кажам/Сакам да прашам
- Автор на темата Mila Kunis
- Време на започнување
Фудбалската репрезентација на Исланд тотално ја побива теоријата дека квантитетот раѓа квалитет. Се претпоставува дека во едно маало во Калкута имало повеќе раја него на цел Исланд.
Да играат против Кина ќе паднат 4-5 гола сигурно а ако играат со Индија може и двоцифрен да падне.
Да не ги споменувам Индонезија, Пакистан, Бангладеш, Филипини и слични 
Да играат против Кина ќе паднат 4-5 гола сигурно а ако играат со Индија може и двоцифрен да падне. Да не ги споменувам Индонезија, Пакистан, Бангладеш, Филипини и слични
моментот кога бифша те одблокира од фб после 2 години .. и ти лајкнува Public слики и постови ..... 
Она Outrider што го пишува во личен дневник Day 22, Day 34 итн... исто како на филмовине, очекувам некој пресврт на крајот, таму накај Day 103.
day 248: A holly sign!!! The Pope dining with me.Е да, плот твист...
Ако беше животот како на филм
Персија ќе се мобилизира, да ја заземе Македонија?
http://lokalno.mk/chetiri-vagoni-so-migranti-sinokja-vo-kumanovo/
http://lokalno.mk/chetiri-vagoni-so-migranti-sinokja-vo-kumanovo/
Тек сега сфаќам колку се имам оддалечено од некои луѓе кои ми биле поблиски и од членови од фамилија. Кога тој близок однос се променил и ме третирале ко
на премногу наврати и сум ги трпела сите тие понижувања во името на љубовта и почитта која сум ја имала кон нив. Но, тек сега гледам дека сепак емотивно се имам оддалечено од истите, со тек на време. И сега тешко ми е повторно да се вратам на истото тоа место каде се било супер и сме биле најблиски на цел свет, едноставно чувствата се тотално променети. Среќна сум што им се случуваат убави прекрасни среќни работи во животот, но тешко ми е да бидам и јас исто толку среќна во споделувањето со убавините, колку што би била доколку не ме третирале така лошо кога им се можело. Кога пријателството не би се извалкало од мизерни обиди за билдање его и потреба за вреѓање маскирана со "абе се заебавам, не ме сфаќај сериозно". До некаде се осеќам и виновно што не успевам да ја осетам среќата која ја добиваат со убавините во животот, морам да признаам. Осеќам некаков вид на обврска дека морам, во името на сите години кои се дружиме, да бидам најсреќна на цел свет во тие радосни моменти. Но, што да правам... довербата е скршена, не ги гледам со исти очи како порано. Почнав повеќе да се ценам самата себе од другите. Не ни знам зошто го пишувам сето ова, едноставно сега укапирав како се осеќам за некои работи и морав да си кажам што ми лежи на душата...
на премногу наврати и сум ги трпела сите тие понижувања во името на љубовта и почитта која сум ја имала кон нив. Но, тек сега гледам дека сепак емотивно се имам оддалечено од истите, со тек на време. И сега тешко ми е повторно да се вратам на истото тоа место каде се било супер и сме биле најблиски на цел свет, едноставно чувствата се тотално променети. Среќна сум што им се случуваат убави прекрасни среќни работи во животот, но тешко ми е да бидам и јас исто толку среќна во споделувањето со убавините, колку што би била доколку не ме третирале така лошо кога им се можело. Кога пријателството не би се извалкало од мизерни обиди за билдање его и потреба за вреѓање маскирана со "абе се заебавам, не ме сфаќај сериозно". До некаде се осеќам и виновно што не успевам да ја осетам среќата која ја добиваат со убавините во животот, морам да признаам. Осеќам некаков вид на обврска дека морам, во името на сите години кои се дружиме, да бидам најсреќна на цел свет во тие радосни моменти. Но, што да правам... довербата е скршена, не ги гледам со исти очи како порано. Почнав повеќе да се ценам самата себе од другите. Не ни знам зошто го пишувам сето ова, едноставно сега укапирав како се осеќам за некои работи и морав да си кажам што ми лежи на душата...