Интелегентен, дисциплиниран, организиран, харизматичен, милосрден.
Станува збор за маж на возраст од 35-41 (зависно од сезона) години, белец. Декстер е навидум едноставен и просечен маж кој секогаш делува смирен, мил и добро расположен. Има стабилна работа во Miami Metro Homicide, каде што и покрај неговото прецизно и незаменливо знаење во областа на крвта, никогаш (не сме виделе) не напредува од неговата позиција.
Во текот на сите 8 години (сезони) живее во истиот апартман кој е минимално уреден и совршено организиран. Повремено живее во куќата на неговата најпрво девојка, потоа жена, но никогаш не се откажува од своето мало станче.
Има убаво уредена коса и лице и совршена форма на тело. Вежба и внимава на исхраната (уште еден пример за неговата дисциплина) бидејќи мора да биде подготвен да издржи физичка работа (пренесува тела), да трча (да бега, да ја извршува својата работа брзо и ефикасно), да се бори. Неговата секојдневна облека најчесто содржи драп панталони и светла кошула.
Облеката која ја носи додека убива асоцира на војничка униформа, носи темно зелени панталони со џебови, темно зелена тесна Henley блуза и чизми. Секако и наметка, за да не се извалка.
Се на се, Декстер се обидува да се вклопи во околината, но и истовремено да се изолира од истата. Се труди да се вклопи, "blend in" со неговиот обичен и просечен изглед, но воедно (со самиот тој изглед) да не привлече никакво внимание на себе си. Ова го докажува и неговата статична позиција во работата и малиот интимен апартман.
Уште една работа која го подржува горенаведеното е неговата изолација од луѓето. Тој се држи настрана од дружбите помеѓу неговите колеги и најважно од се, настрана од жените и интимните врски. Дури и кога е во врска со Рита, тоа е само дел од неговото преправање и претопување во човештвото. Единствената личност која (на почеток, несвесно) ја сака, почитува и се грижи е неговата сестра (неповрзана на крвна основа) Дебра Морган.
Не сакам да откривам премногу (во случај ако некој сеуште не ја изгледал целата серија), само ќе кажам дека нивната врска е силна и истрајна, секогаш се подржуваат и си бараат совети меѓусебно. Тие се единственото семејство што си го имаат еден на друг. Секако, истата грижа и почит Декстер ги има за својот покоен татко, кој му се јавува како свест и спомен и со неговата појава, тој разговара и се посоветува.
Во многу наврати, Декстер кажува дека тој е емоционално изолиран од светот и човештвото и дека нема совест. Сепак, во многу моменти после одредени постапки, сфаќа/ме дека во него постои по некое чувство и емоција. На пример, Декстер ги сака децата и секогаш е емотивно допрен, кога неговите жртви повредиле деца. Тој се грижи за децата на Рита, Коди и Астор и секогаш е присутен во нивниот дом. Со тек на време, станува нивен очув и учествува во разни семејни моменти.
Секако, најважното нешто во неговиот живот е син му Харисон. Во многу моменти, Декстер се запрашува дали е способен да биде нечиј родител и дали тоа е добра идеја. Тој знае дека не сака неговиот син да биде како него и се труди да му овозможи нормален живот (гледаш, свест и чувства!). Но, дали малиот Харисон ќе ја развие истата потреба да убива земајќи во предвид дека и на него му се случи истата ужасна траума, неговата мајка беше убиена пред неговите очи и тој беше најден утопен во нејзината крв, исто како Декстер кога бил мал.
Главната причина поради која Декстер ја има потребата да убива, е токму таа која ја споменав погоре. Кога бил малечок, тој бил сведок на убиството на мајка му која била раскасапена пред негови очи и тој бил оставен на немилост во нејзината локва крв. Ваквиот ужасен настан го променил и му создал потреба да убива. За среќа, неговиот очув Хари ја забележува таа несекојдневна потреба уште во раните години на Декстер и започнува да го учи на кодексот и да ја насочува и испразнува потребата врз оние виновните злосторници и да ја носи заслужената правда.
Како што кажав, потребата на Декстер да убива е силна и единствено ја снемува, моментално, само преку убивање. Тука се јавувам ЈАС.
Dark Passenger, неговиот темен патник го задоволува само преку убивање. Тој е оној кој го тера да убива.
Декстер Морган поради ужасна траума во неговите рани години од детството е приморан да живее живот каде што против негова воља (во принцип) тој убива други луѓе. Кога би можел да избере, би избрал живот каде што нема да ја чувствува вечната потреба да убива. Но, бидејќи реалноста е таа, тој со помош на неговиот очув со тек на времето, се адаптира на својата потреба и наоѓа начин како да ја задоволува. Потребата е тука, постои. Прашањето е, кое е најдоброто решение за да се задоволи со најмалку направена штета (реално гледано)? Одговорот е, кога веќе
мора да убива, нека убива злосторници кои скратиле нечиј невин живот и кои повредуваат/ле други луѓе. Да, го оправдувам целосно. Според мене, некои луѓе не требале да се родат. Затоа, би било супер дури и во реален живот кога би постоел Декстер Морган. Потребен е некој кој би ја задоволувал правдата на помалку среќните и кој би му помогнал и би го направивил посигурен светот така што би ги тргнал оние кои повредуваат. Сочувствувам со неговата траума кој тој не ја заслужил во детството. Сочувствувам со неговата силна потреба и опсесија. Сочувствувам со неговиот труд да биде скриен и изолиран од општеството. Декстер Морган не е чудовиште. Тој е супермен.