Потреба за зборење за себе

[MoonFairy]

Па за ова не ни има некој друг збор, имаш право тоа ќе си ако пишеш дека си неверна.

Ако е неверна, ќе биде прељубничка...
А к***а се оние кои наплаќаат за сексуални услуги...
не бркајте термини...

Зашто сега излегувате од темата,ако знаеш која е таа потреба што те тера да ни кажеш што правиш,купуваш,што мислиш,што имаш кажи го тоа,а луѓето стално ќе си судат по тоа што имаат во глава,како те перцепираат,без да размислат дали е тоа вистина или лага,еве и тоа од старт ме осуди демек јас мислам и бла бла...

Не се работи за тоа да привлечеш нечие внимание, иако има и такви...и одма се детектираат зашто за нив очигледно форумот претставува сајбер верзија на некогашните споменари кои ги делевме за да ни се потпишат другарите и симпатиите, а во нив баш имаше такви прашања од типот омилен актер, омилено јадење, омилен песна итн.
Значи не треба да се генерализира дека сите сме овде за внимание...
Јас лично сум на форумов зашто сакам да прочитам мислења различни од моите и секако различни од оние на моите блиски, зашто тие луѓе ги познавам, знам како размислуваат и знам што да очекувам од нив во однос на некои теми...
Додека на форумов, има повеќе луѓе, со различни ставови и мислења, и секако различни темпераменти...
Повеќе е потреба од дискусија отколку потреба од внимание...

 

[Lena]

Би се сложил со сето тоа дека има врска со егото,фалење итн,но неможам да го оправдам фактот дека било како потреба за внимание.Еве едно образложение,например.
Јас си купувам масарати и го ставам во мојата огромна јахта,и одам по светот на лично мое крстарење,кога ќе се вратам,седнувам на форумот ЦБ и решавам да го споделам со форумашите. И на крај излага дека ми требало внимание,дај молимте.внимание е потребно на осамени личности.

И која е таа причина што ќе те натера да ги споделиш сликите од твоето масерати на форумов?

Не пишувам ништо за себе,прашањето беше кој е тој порив што не тера да се пофалиме или излажеме,да измислиме да бидеме повеќе можеби ценети на форумов,да се претставиме во туѓи очи поинакви,некакви, знаејќи дека што и да кажеме никој нема ни да го запамети ни да го пофали,ништо.Ако кажеш дека имаш нов телефон најнова марка,реакцијата на останатите ќе биде дека овој фрла прцки,ако пишеш дека немаш нов телефон туку некоја стара марка, тогаш кое е мислењето,види го овој гревче?Што и да кажеме ние свесно знаеме што рефлектираме,позитивни или негативни коментари, но пак си продолжуваме.....ај нека биде одговорот дека е само ради забава.

Моето прашање беше дали пишуваш на форумов за себе си(да ти биде тебе убаво)или да ги задоволиш мислењата на членовите трудејќи се да оставиш било каков впечаток?

Не знам кој има потреба да измислува некои работи кои не се така како што ги прикажува или да се претставува како сосем поинаква личност него во реалноста.Не гледам логика во тоа некој да се претставува како нешто што не е да би го ценеле останатите.И тоа на форум хахахах.
Ми звучи како лош психо виц.

 

[BlackTulip]

Се сложувам со мислењето на @MissChievous дека понекогаш е потреба да ги искуцаш своите мометални мисли и да ги пуштиш, без грижа за ништо. И тоа го правам. Можеби и беше една од причините поради кои сум дошла на форумов. Имам потреба да кажам мислење или да си бидам своја со некои делови кои реално поретко ги правам. Сакам да читам различни мислења од моето, и уште повеќе сакам кога ќе ги побијат моите, тогаш се чувствувам како да сум откила нешто ново.
На сите оние прашања зошто би сакале да зборуваме за себе и за тоа што мислиме за нешто или за друго, за мене е да разменам мислење. И да за кој друг би зборувала ако не за себе на форумов? сите идеме индивидуално и на тој начин осознаваме нешто ново, за друг , за туѓи искуства, живот итн

 

[Pica pica]

Додека ги прегледувам темите на форумов,ми дојде едно прашање на кое навистина ама ниеден одговор не ми дојде приближно точен,можеби треба некој психолог да одговори,но можете и вие да помогнете.Зошто имаме потреба да збориме за себе,што јадеме,што ќе јадеме,како се чувствуваме,на кого мислиме,што купивме,каде бевме,што пиеме,какви гаќи носиме,каков секс сакаме,каков мобилен имаме иииииии др.Каков е тој порив во нас што не тера сето тоа да го исплукаме за нас,кого го интересира што ми се јаде во моментов?Дали намалувањето на вербалната комуникација меѓу луѓето доведува вака на форуми, како во личен дневник да си пишуваме или пак сакаме да знаеме,кажувајќи ги ваквите податоци за нас, како не доживуваат и што мислат за нас другите членови или....???

Одговорот е многу едноставен,само пробај направи споредба помеѓу телото и душата.
За да функцинира телото треба храна и вода,тоа што ќе го внесеш во телото поминува процес на обработка и на крајот го исфрла непотребното.Слично на тоа функционира и душата која се храни со доживувања и зборови кој поминуваат сличен процес за да на крајот се исфрлат преработени од неа.
Форумот е како јавно WC во кој душите го исфрлаат она кое за нив преставува притисок,ставајќи го под носот на другите да го помирисаат и повторно да го исфрлат во зависност дали им се допаѓа или ги дразни.
Знаеш и сама,ако телото не исфрла од себе, тоа ќе се затруе,слично и со душата ако ги потиснува нештата се труе.
Сите вршат нужда сами,во таква споредба е и анонимноста на членовите, олеснувајќи се.
Но исто така, телото од исто место исфрла измет и семе,а душата на човекот е секогаш гола,така некој исфрла да се олесни,а друг да зачне.
Во тој контекст можеш да сопредуваш и ќе најдеш одговор.

 

[diva orhideja]

Работава ќе излезе дека некој с**е повеќе некој помалку.

 

[Pica pica]

Работава ќе излезе дека некој с**е повеќе некој помалку.

Тоа е едната страна од исфрлањето,а постои и онаа другата во сексуална смисла.
Ако со физички контакт во очите на друг велиме дека може да се види душата на човекот,во ваквиот начин на комуникација ,може преку "изметот" да се види со што човек ја рани својата душа,па дури и "лузните" од доживувањата.
Во поголем дел,форумите се еден вид групна сеанса,каде секој на свој уникатен начин се преставува пред другите,исфрлајќи ги своите психички притисоци.
Човекот се ослободува од тагата,споделува дел од својата душа,се расположува,се раѓа љубов и се гаси стара љубов,и други нешта.
Духовното во чекор го прати телесното,или обратно кажано,исто е!

 

[diva orhideja]

Тоа е едната страна од исфрлањето,а постои и онаа другата во сексуална смисла.
Ако со физички контакт во очите на друг велиме дека може да се види душата на човекот,во ваквиот начин на комуникација ,може преку "изметот" да се види со што човек ја рани својата душа,па дури и "лузните" од доживувањата.
Во поголем дел,форумите се еден вид групна сеанса,каде секој на свој уникатен начин се преставува пред другите,исфрлајќи ги своите психички притисоци.
Човекот се ослободува од тагата,споделува дел од својата душа,се расположува,се раѓа љубов и се гаси стара љубов,и други нешта.
Духовното во чекор го прати телесното,или обратно кажано,исто е!

Морам да кажам дека со одговорот ми ја задоволи мојата радозналост,прав одговор

 

[Licno taa]

Факт е дека во денешно време ретко може да се најде човек, кој ќе те прати во дискусијата и ќе се надоврзи на муабетот кој го правиш. Седиш на кафе со 3 другарки. Едната е на ФБ, другата запаѓа од смеење и враќа некому порака, третата гледа во тебе со празен поглед као те слуша и се соживува со твојата ситуација. Погледнуваш околу тебе иста ситуација на другите маси. Најмногу ме иритираат мајќи со деца - абе можат во езеро да се удават тие од пусти пастирања, лајкови и сл. задлабени во телефоните нема ни да приметат. И сега као младите парови не ги караат децата, ги васпитуваат модерно - детето треба само да увиди дали треба да се „валка по патот, да истура сок на сите страни...“ НЕ, едноставно од работа и интернет немаат време на она мало човече што го створиле, да му посветат доволно внимание и го оставаат што сака да прави. Оваа е една од многу ситуации што ми боде очи.
Тргнувајки од вакви и лични ситуации се прашувам дали со мене нешто не е во ред или со дел од околината!
И сега да се вратам на темата. На форумов се зачленив за да едноставно прочитам нечие друго мислење, воглавно мислење на помлади личности. Го ценам секое мислење.
Пишувањето за себе, не го сваќам како фалба. Со самото тоа што некој ќе искоментира, почнува моето размислување за тоа дали нештото е во ред или не, дали сум во право или не. Непознавањето на личноста со која дискутираш, мислам дека е многу поблиску до добивањето на искрен одговор (без разлика дали е одобрување, критика, исмејување).

 

[Makedonec]

Секој човек има свои мотиви и потреби за личност и друштво. Со тоа што човекот се обидува да ја истакне својата личност како моќна, славна, совршена итн тој го задоволува својот мотив или потреба за личност. А кога човекот бара некого со цел да сподели нешто, дознае нешто тој бара други луѓе со кои ќе го задоволи мотивот или потребата за друштво. Така секој човек се стреми да се истакне себе си како личност односно се тоа има врска со егото.
Има многу луѓе кои доаѓаат на форумов со цел да ги задоволат тие потреби но тоа не укажува дека сите се отфрлени и дека немаат со кој да споделат во реалниот живот, напротив доаѓаат да говорат за себе и да го прошират својот круг на пријатели