Здраво дечки! Јас втор пат се соочувам со панични напади. Мислам дека сум поцврста од минатиот пат , но никако не можам да ги спречам лесно иако еднаш сум се справила со нив. Всушност се започна со лош период на љубовен план и страшни нервози, можеби една година легнував нервозна и ми се случуваше се и сешто, но се чувствував цврста за се да издржам и со се да се справам. Отткако заврши тоа се, почнав да се справувам со голема нервоза која секојдневно ми се зголемуваше и не поради конкретна причина, туку поради ништо , сама по себе (сигурно многу собрани работи), негативни емоции, лоши мисли, страв... Не се откажував , излегував, се дружев, бев и на одмор и ми беше подобро. Но, кога почнаа нападите на паника не знам како да се справам со нив, постојано сум вознемирена и расположението ми оди од исток на запад. Утре имам испит ме фаќа и од тоа страв (мислам да не ми се случи така на испитот и сл) , три години по ред не сум испаничила за некој испит или слично. Пред некој ден имав голем напад, се тресев ко ненормална и многу тешко се смирив таа вечер. Моите родители ми се голема поддршка, исто и другарките. П.С да напоменам дека кога ми се случуваше ова пред скоро 2 години се консултирав со психијатар и не знам дали треба повторно да идам бидејќи слично ми е ко тогаш и се трудам да применам некои работи што ми ги кажал тогаш како, физичка активност, отргнување на лоши мисли и сл... Не сакам да ми биде вака, сакам да се вратам у нормала да уживам у секој момент во животот, напорно е мајке ми...
