Морален и егзистенцијален нихилизам

[Outrider]

Naah, it`s the good old psychedelic, apparently we have it in our bodies

...а замисли во сето тоа пространство, ние можеме да перцепираме? Ако се земе дека шансата да постоиш и имаш себеспознание и можност за перцепција е неверојатно мала во универзумот..... те прави многу поредок (ако не побитен) во сета таа маса од галаксии и космички јата. Не сфаќам зошто човек би се ставал во сооднос со огромните космички пространства.
Ништо во универзумот нема само по себе смисол, точно, освен ентитетите кои можат да си дадат смисол. Со самата можност за спознание, давање смисол, се победува и бесмислата.
`Џабе Вивалди компонирал, шо е тоа во споредба со некоја згусната гасовита форма на шест парсеци оттука`

Но се е до перцепција. Мислам дека во сржта на нихилизмот лежи стравот од смртта комбинирано со атеистичкото одбивање на `оној свет` и `рајот`. The gap that demise of the church left.

Ништо нема интринсична вредност само по себе, ама постои консензус на реалност меѓу ентитетите кои имаат свест за себе. Човекот нема вредност сам по себе како изолирана единка но има во рамките на консензусот на реалноста. Во неа, убиството е зло. Таквата перцепција се покажала трајна до сега, кога станува збор за убиството, од кога постои човекот, некои 200.000 години. Затоа што ние му додаваме морална вредност, а значење си има само по себе, имено доведува до биолошка смрт, престанок на живот на човечко битие.
Убиј еден за да спасиш милиони е повторно самоодбрана, само проширена на поголем број луѓе.

 

[Harmonija]

Добро тогаш како СЕГАШНИОТ момент постои и како веќе јас регистрирам несогласување со нихилизмот? Има добра метафизичка теорија и доста логика. Времето ќе не помножи со 0? Ама сепак постои и 1. Да речеме точка А, од која како квасична габа произлегува и точка Б. Помеѓу точката А и точката Б постои средина. 0,5. Значи веќе имаме производ што егзистира со своја смисла... размножување и ширење. Велиме менување на обликот на мислата и структурата на мислата ( примерот со педофилијата во античко и сегашно време ), значи сепак постои релативност, променлива. И сепак можеме да дефинираме за смислата на животот дека е прифаќањето на сегашниот момент кој е всушност резултат од минато-променливо, кое постојано се шири во линиски спектар кој во просторот егзистира во вид на спирала, исто како бројот на Фибоначи и Лудолфовиот број 3,14 и создава точка на иднина која всушност е сега и овде концентрирана во една точка, избегнувајќи го стравот од (ти не знаеш што те чека понатаму), постојано кружење во спирална форма барајќи и наоѓајќи ја магичната фрекфенција ЉУБОВ.

Нешто за античко време, за во античка-грција... педофилијата можеби била нормална психолошки, но има разлика помеѓу познавањето и одењето по патот. Ете, на збор и навидум изгледа дека било нормлано, но децата кој биле злоупотребувани и злоупотребувачот кој го доживувал тоа (психопатско) "задоволство" и децата нивната болка, навреда... нивните чувства имаат иста фрекфенција како и денешните педофили и злоупотребени деца...Значи исто е. Се е само илузија за да би било нихилизам... Нихилизамот сигурно постои во некој реално-нереален друг свет.

ДИШИ ДЛАБОКО!