Пред некое време ме фати и мене овој грипов, се изненадив затоа што ретко сум бил болен и не ни памтам последен пат кога сум бил.
Значи не е шала грипов, многу е досаден. Кога ке се разболам несакам да си го оптоварувам желчудникот со апчиња, инсистирам на инјекции интрамускулна терапија. Мислам дека е поефикасно и брзо умира вирусот.
Примав инјекции 5 дена абе човече не знаеш кој кошмар беа тие 5 дена, не поради инјекциите, туку поради таа сестрата што ми ги ставаше. ЈОООЈ БРАТЕ ! Една млада, згодна, плавушица цело време викаше: кој е следен?! Си викам у себе, едвај чекам да влезам да ме боцне.
Ми дојде редот, влагам јас и таа: Здраво како си, ајде не е ништо страшно легни си на креветчето, соблечи си се немој да се срамиш, раскомоти си се.
Кога ми ја рокна тоа инекцијата, абе ѕвезди броев, цела до даска ми ја стави. И секој нареден ден кога одев на инјекција, цело време ме прашуваше: како газето? (насмеана) ....................Исусе боже ......