Критикување

[Lena]

Критика е нешто кое не му одговара на секој,
и не секој може да поднесе критика.
Под критика се разбира поимот судење од друга гледна точка на нешто што го правиме,
твориме или некоја ситуација во која се наогаме.
Постојат различни видови на критика.
Негативна критика
Позитивна критика
Конструкивна критика(цел за подобрување на нешто)
Деструктивна критика(критика која е усмерена на уништување)
Самокритичност(диференциран преглед на сопственото однесување)

Критиката е дел од нашето секојдневие.
Критиката е и дел од филозофијата и уметноста.
Се користи на многу полиња најчесто во работите поврзани со креативност и творење.
Примери би биле:ликовната уметност,книжевната уметност,филмската уметност,науката..
Во секоја од овие професии критиката е важен дел,неизбежен дел може да се каже.

Критиката е исто толку важна како и комплиментот,дури и поважна.
Критиката во случајов конструктивната критика,помага да се развиваме понатака,да работиме на себе и нашите грешки.
Значи дека во секој поглед е позитивна.
Не можам да разберам зошто сите или мноштвото ја свака критиката како негативност?
Понекогаш има работи кои ги правиме,го даваме најдоброто од себе да створиме нешто,
доага некој трет и ни дава критика,негативна за тоа што го правиме,
(не е важно кој е,дали пријател,партнер,професор,шеф)тој некој го кажува своето мислење за нашето дело.
Ако е негативно тогаш е критика.
Ние би имале две солуции во случајов:
А. Да ја прифатиме таа критика и да ја употребиме за нашето понатамошно развивање
Б. Да го слушнеме мислењето на другиот,и ако мислиме дека не е во право да продолжиме како до сега,со нашата работа.

Би рекла главната улога во сето ова ја игра разумот.
Ако размислуваме без да ги вклучиме емоциите во сето ова ке ја прифатиме критиката или нема да ја прифатиме.
Изборот е наш.
Лугето кои реагираат на критика како на навреда би ги нарекла жртви на критиката.
Тоа се луге кои дозволуваат емоциите да владеат со нив,луге кои имаат изградено
различни копмплекси,и кои критиката ја гледаат како уништување.
Критиката ги доведува до тоа да се чувствуваат маловредни,неважни,слаби..

Критиката е вистината т.е индивидуалното мислење од некој трет.
Тој некој трет,е различен него ние(сите сме посебни на свој начин)
Значи има свое мислење и свој став за одредени теми.
Тоа во никој случај не би требало да го свакаме негативно,лошо.
Секој има право на свое мислење,свое индувидуално мислење кое не мора секогаш да биде како нашето.
Тоа е демократија.
Ако се спротивставиме на критиката,ке произведеме дискусија.
Секој кој верува во себе,има достигнато некое ниво на образование,се цени себе си
знае да дискутира и да остане приземен ,да не постане личен без разлика дали се согласува со критиката или не.Го застапува своето мислење и се е во ред.

За мене критиката значи работа на себе,демократија и дискусија.
Немојте да бидете жртви на критиката.

Кога би ви го поставила сега прашањето дали сте жртви на критиката,што би рекле на тоа?

Бидете искрени,ме интересира кои чувства се будат во вас кога добивате критика.

 

[Legioner]

кратко и јасно не верувам дека некој трпи критика на своја сметка макар колку и да е трпелив.

 

[Sebastian]

Никој не е совршен секој има мани...критика секогаш треба да постои....кој не прифаќа добронамерна критика тој има големо его...а кој има големо его има уште поголем проблем и тоа е тоа

 

[Lena]

кратко и јасно не верувам дека некој трпи критика на своја сметка макар колку и да е трпелив.

што чувствуваш кога добиваш критика?тоа ме интересира

 

[Legioner]

што чувствуваш кога добиваш критика?тоа ме интересира

од прилика ова

зависи од критиката некогаш е добредојдена, али најмногу зависи од интензитетот и кон што се стреми соговорникот да постигне(некогаш тоа е провокација, понижување, омаловажување, значи зависи од тоа што сака противникот да ти нанесе) ако е ова напишаново гледам да го поништам до темел.
Некогаш ако критиката е добронамерна и да те насочи кон нешто попозитивно и покунструктивно прифајќам.

 

[Реми]

Точно е дека критиката не одговара секому и сегде, но е морална потреба бидејќи создава општествени пранги на човекот. Освен тоа му пружа можност да увиди каде згрешил, колку згрешил и дали воопшто згрешил.

Ако е конструктивна, што е можно повеќе објективна и со коректен пристап, не верувам дека ќе има толку хејтери на оваа појава. Клучната работа е во појдовната точка, односно како да искритикуваш некого. Тоа се врши насамо меѓу две личности, во лабав муабет, а пристапот е нешто слично: „ Слушај јас мислам дека ти е погрешна таквата постапката или начинот на која ја вршиш, бидејќи ги навредуваш тие и тие или ме навредуваш мене. Или не е убаво да прдиш пред бел свет зошто ќе ти се смеат (ова како пример). Што значи дека секоја критика мора да биде издржана.

Разликата е токму во тоа, да изнегнуваме навреда и да создаваме здрави критики. Ако некого сметате дека грешно ги врши работите според вашата перцепција тогаш посочете му го тоа. И без муабети дека е глуп, сакат, неспособен. Ако некој не врши добро некоја работа, тогаш кажете му дека е неспособен да ја заврши таа работа. Тоа не значи дека и за се останато е.

 

[Y1K991]

Критиката е битна. Дава стимуланс. Доколку некој не е критикуван, не е ни забележан. Лошите критики треба да бидат школо за усовршување, а добрите стимуланс за напредок.

 

[Mystique]

Ретко кој знае да изреагира сталожено и да не го допре воопшто критиката што е наменета за него. Јас и претходно во една слична тема одговорив дека тешко ми паѓаат критиките, а кога се случува да бидам предмет на критика реагирам бурно пред се во себе, и во првите моменти тој што ми ја испраќа критиката е мој непријател бр.1. Не е убаво таква реакција ама ете посилно е од мене. Добронамерна критика признавам само од родителите бидејќи само од нивната уста знам дека не е критиката знак на понижување и омаловажување . Од сите други би било знак на супериорност, на „ете ти покажав кој знае подобро“, „те начекав да згрешиш па сега ќе ти покажам каде ти е местото“, а преведени со зборови од мед и млеко како ете мала забелешка за во иднина да знаеш подобро, за мое „демек“ добро. Можеби и моево мислење не е точно ама до сега само вакви искуства на критики сум имала,дури и од роднини и пријатели(за жал) и добро знам од лице да им прочитам на оние кои едвај чекале минимална грешка за да ми ја плеснат критиката односно „советот за во иднина“ како тие што милуваат да го кажат, како само им е мерак и како се хранат со сеирот што го гледаат. Чуда од луѓе...

 

[Kitty]

Убаво е човек да му укаже на некого нешто, но не е да го критикува. Не критикувам никогаш и не прифакам критики.
еве овде ќе ставам една добра изрека

Ако му кажеш некому дека е грд, ти нема да бидеш поубав.
Ако го наречеш некого глупав, ти нема да бидеш попаметен.
Правејќи го нечиј живот мизерен, нема да го направиш твојот живот посреќен.
Па зошто треба да го правиш ова?

 

[steppenwolf]

Убаво е човек да му укаже на некого нешто, но не е да го критикува. Не критикувам никогаш и не прифакам критики.
еве овде ќе ставам една добра изрека

Ако му кажеш некому дека е грд, ти нема да бидеш поубав.
Ако го наречеш некого глупав, ти нема да бидеш попаметен.
Правејќи го нечиј живот мизерен, нема да го направиш твојот живот посреќен.
Па зошто треба да го правиш ова?

Изрекава најчесто ја среќавам на јутуб коментари кога го хејтаат Џастин Бибер. Види, постои конструктивна и деструктивна критика, а според мене само вообразен нарцисоид не прифаќа конструктивна критика. Секако, битна е и личноста што те критикува, не може некој пропалитет мене да ми наоѓа замерки, иако и таквите знаат да бидат проникливи од време на време (од искуство, најверојатно).

Тоа е барем моето мислење, на кратко.