Крај на сериозна врска - тежина или олеснување?

[LILI star]

Зависи од врската, мојата заврши со брак, каде човекот со кој со години сум делела се на кого сум му верувала се претвори во странец во толку нечовечка личност...
Ме малтретираше ме понижуваше деноноќно а со што го заслужив тоа?
Со мојата верност посветеност ееј толку години заедно пораснавме, демек не можеше без мене ; многу 'ме сакаше. ..
Ѓубре вистинско ѓубре!
И не жалам за изгубените години туку среќна сум што се тргнав од тебе од лошиот брак и од животот што не беше живот...
Млада сум имам прекрасна ќеркичка и никој друг не ми треба ќе се изборам и ќе успеам во животот за моето чедо...
Ќе бидам среќна и ќе чекорам напред со глава високо крената веќе научив колку вредам.

 

[mimuska]

Здраво на сите нова сум во форумот и се надевам дека сум добро дојдена .
Еве ќе споделам едно мое болно искуство за мене во моментот,во врска бев скоро 5 години,врската имаше подеми и падови како и секоја,со него бевме мн приврзани,многу работи поминавме и добри и лоши сериозни работи со огромна подршка,првите неколку години беа супер да речам,послем некои работи се разнишаја бидејќи со некои негови постапки што се имаше дрзнато да ме лажи и да крие работи ми го имаше скршено срцето,но секогаш знаеше да се потруди и да ги среди работите да ме разубеди дека повеќе никогаш нема да ме повреди и дека секогаш ќе биди до мене верував во тоа секогаш го сакав и сакав на нашата љубов да му дадам друга шанса секогаш...
Но неговото понашање во последните неколку месеци беше неподносливо за мене,повеќе беше ладен и одалечен отколку близок со мене,има стресна работа и све почесто беше отсутен поради патувања,го разбирав го подржвав во све како и секогаш,многу пати знаев и да се налутам дека постојано е во движење и сакам повеќе време да бидиме заедно,да не должам целата таја тензија меѓу нас таја негова отсутност криење на телефонот и цело време како да беше под штрек,знаев дека нешто се случува и премногу ме болеше,трпев ќутев пробвав да го расположам на некаков начин а тој само се бранеше со некакви изговори да го оправда неговото понашање.
Неможев повеќе да го издржам сето тоа и експлодирав на последниот разговор со него кога ми рече дека незнај дале е емоционално исполнет,тотало ме скрши станав и си замиав и повеќе никогаш не се вратив проба да ме сопри и на крај ме пушти,ни јас го побарав него ни тој мене повеќе...Како би се поставиле вие на мое место што би мислеле?дали некогаш сте биле во слична ситуација некогаш?

 

[Outrider]

Здраво на сите нова сум во форумот и се надевам дека сум добро дојдена .
Еве ќе споделам едно мое болно искуство за мене во моментот,во врска бев скоро 5 години,врската имаше подеми и падови како и секоја,со него бевме мн приврзани,многу работи поминавме и добри и лоши сериозни работи со огромна подршка,првите неколку години беа супер да речам,послем некои работи се разнишаја бидејќи со некои негови постапки што се имаше дрзнато да ме лажи и да крие работи ми го имаше скршено срцето,но секогаш знаеше да се потруди и да ги среди работите да ме разубеди дека повеќе никогаш нема да ме повреди и дека секогаш ќе биди до мене верував во тоа секогаш го сакав и сакав на нашата љубов да му дадам друга шанса секогаш...
Но неговото понашање во последните неколку месеци беше неподносливо за мене,повеќе беше ладен и одалечен отколку близок со мене,има стресна работа и све почесто беше отсутен поради патувања,го разбирав го подржвав во све како и секогаш,многу пати знаев и да се налутам дека постојано е во движење и сакам повеќе време да бидиме заедно,да не должам целата таја тензија меѓу нас таја негова отсутност криење на телефонот и цело време како да беше под штрек,знаев дека нешто се случува и премногу ме болеше,трпев ќутев пробвав да го расположам на некаков начин а тој само се бранеше со некакви изговори да го оправда неговото понашање.
Неможев повеќе да го издржам сето тоа и експлодирав на последниот разговор со него кога ми рече дека незнај дале е емоционално исполнет,тотало ме скрши станав и си замиав и повеќе никогаш не се вратив проба да ме сопри и на крај ме пушти,ни јас го побарав него ни тој мене повеќе...Како би се поставиле вие на мое место што би мислеле?дали некогаш сте биле во слична ситуација некогаш?

Очигледно врската изгубила контекст, ваши животи су се разишли на различите стране, добро е што немало хистерии и кризи, едноставно се изгаснала и последната искра, паднала и последната барикада и дошол крајот што и не е толку лошо.
Тоа е проблемот со долги врски, секогаш постои можност за губење на контекстот а сексот престанува да игра улога на лепак кој ќе ги залепи пукнатините.
Ако за сето тоа време на сцена не стапи дете, брак, идеологија, вера, секта било што кое ќе се гради заеднички, крајот е блиску.

 

[Trajche]

Здраво на сите нова сум во форумот и се надевам дека сум добро дојдена .
Еве ќе споделам едно мое болно искуство за мене во моментот,во врска бев скоро 5 години,врската имаше подеми и падови како и секоја,со него бевме мн приврзани,многу работи поминавме и добри и лоши сериозни работи со огромна подршка,првите неколку години беа супер да речам,послем некои работи се разнишаја бидејќи со некои негови постапки што се имаше дрзнато да ме лажи и да крие работи ми го имаше скршено срцето,но секогаш знаеше да се потруди и да ги среди работите да ме разубеди дека повеќе никогаш нема да ме повреди и дека секогаш ќе биди до мене верував во тоа секогаш го сакав и сакав на нашата љубов да му дадам друга шанса секогаш...
Но неговото понашање во последните неколку месеци беше неподносливо за мене,повеќе беше ладен и одалечен отколку близок со мене,има стресна работа и све почесто беше отсутен поради патувања,го разбирав го подржвав во све како и секогаш,многу пати знаев и да се налутам дека постојано е во движење и сакам повеќе време да бидиме заедно,да не должам целата таја тензија меѓу нас таја негова отсутност криење на телефонот и цело време како да беше под штрек,знаев дека нешто се случува и премногу ме болеше,трпев ќутев пробвав да го расположам на некаков начин а тој само се бранеше со некакви изговори да го оправда неговото понашање.
Неможев повеќе да го издржам сето тоа и експлодирав на последниот разговор со него кога ми рече дека незнај дале е емоционално исполнет,тотало ме скрши станав и си замиав и повеќе никогаш не се вратив проба да ме сопри и на крај ме пушти,ни јас го побарав него ни тој мене повеќе...Како би се поставиле вие на мое место што би мислеле?дали некогаш сте биле во слична ситуација некогаш?

Сметам дека си донела права одлука во право време, си постапила и правилно и претходно си трпеле и се, но кога ќе ти згазат на чувствата заслужуваат да ги напуштиш, па отпосле самите гледат што загубиле, но веќе е касно и нема враќање. Глава горе

 

[rain-bow]

Доколку таа долга врска не води никаде, и има само стррадања...тогаш нејзиното прекинување е само олеснување. Ако нешто не штима подобро е да се прекине со време, без оглед на тоа колку ќе боли...еден ден ќе си бидете благодарни самите на себе што сте ја прекинале. А не верувам дека некој кој се сакал вистински и немал никави проблеми би прекинал долга врска, секогаш у позадина се крие некоја голема причина.

 

[mimuska]

Премногу боли душата како да сте изгубиле делче од себе,се чуствувам осамено празно како никогаш до сега,често се прашувам каде згрешив правев све само да знај дека е сакан и све само за да биди во ред,најповеќе ме боли тоа што се чуствувам предадено изиграно,а секогаш му велев само искрен да биди и све во лице да ми кажва,џабе одново и одново само повредена, едноставно неможев повеќе да го поднесам неговото лажење и криење,тоа ме болеше најповеќе неможев поќе да издржам ,неможев...

 

[Outrider]

Премногу боли душата како да сте изгубиле делче од себе,се чуствувам осамено празно како никогаш до сега,често се прашувам каде згрешив правев све само да знај дека е сакан и све само за да биди во ред,најповеќе ме боли тоа што се чуствувам предадено изиграно,а секогаш му велев само искрен да биди и све во лице да ми кажва,џабе одново и одново само повредена, едноставно неможев повеќе да го поднесам неговото лажење и криење,тоа ме болеше најповеќе неможев поќе да издржам ,неможев...

Штета што во тие пет години не се создала меѓу вас некоја повиска заедничка цел која би направила пресврт, правец, цел, ама тоа е, знам дека е клише на сите клишеа ама со тек на време ќе се намалува интензитетот на болката а за понатаму ќе знаеш побрзо во една врска да ги приметуваш истите симптоми кои се надевам дека никогаш нема да се повторат во животот

 

[mimuska]

Штета што во тие пет години не се создала меѓу вас некоја повиска заедничка цел која би направила пресврт, правец, цел, ама тоа е, знам дека е клише на сите клишеа ама со тек на време ќе се намалува интензитетот на болката а за понатаму ќе знаеш побрзо во една врска да ги приметуваш истите симптоми кои се надевам дека никогаш нема да се повторат во животот

Имаше планови за инднина,многу бевме блиски како што напоменав скоро секој ден заедно и затоа повеќе ме боли сериозна беше врската не се гледавме онака ради реда,не цветаше секогаш све нормално но секогаш ќе се потрудевме да ги поправиме работите јас бев спремна 100 шанси да дадам за оваја врска но кога видов како се понаша во последно криење лажење тензија долго време неискренот ми пукна филмот,како што напоменав барем да беше искрен со мене но можеби и ваќа е подобро можи се поштедив од потешки зборови и поголема болка,и јас се надевам со тек на време да ми биди подобро...

 

[Outrider]

Имаше планови за инднина,многу бевме блиски како што напоменав скоро секој ден заедно и затоа повеќе ме боли сериозна беше врската не се гледавме онака ради реда,не цветаше секогаш све нормално но секогаш ќе се потрудевме да ги поправиме работите јас бев спремна 100 шанси да дадам за оваја врска но кога видов како се понаша во последно криење лажење тензија долго време неискренот ми пукна филмот,како што напоменав барем да беше искрен со мене но можеби и ваќа е подобро можи се поштедив од потешки зборови и поголема болка,и јас се надевам со тек на време да ми биди подобро...

Секако дека ќе биде подобро, кога ќе помине кризниот период

Убаво би било кога луѓето би биле искрени барем со оние со кои делат постела и телесни течности но за жал изгледа дека и најголемата можна интимност или емоционална поврзаност не се доволни за потребната искреност, барем доволна за да не се повредува особата со која човек ги дели споменатите работи.

 

[Prashina]

Врска или брак во кој човек се чувствува несреќен подолго време без промени на подобро , е стварно олеснување кога ќе прекине. Секое искуство е наша лекција. Не треба секогаш да ни се одговорат сите прашања што си ги поставуваме одеднаш.Секогаш во почеток имаме многу прашања и чувство на вина дали се направивме што можевме и каде згрешивме.Тоа ни го наметнува несвесно партнерот , посебно чувството на вина. Со тек на времето ќе видиме дека не се ни потребни одговори на прашањата ниту пак сме можеле нешто да сториме. Треба да бидеме благодарни ако побрзо се избавиме и спасиме од таква непродуктивна врска. Се случувало понекогаш да во себе се молам да заврши сето тоа зашто некако на другиот му одговара игри без граници. Треба да сфатиме дека крајот на нешто е секогаш почеток на друго поубаво искуство. Ослободете се од луѓето кои не ве сакаат и не ве ценат, па ако треба и двојно платете го својот мир. Никому не му треба сериозна врска, долга и бла, бла бла во која не е среќен, не се оправа тоа никогаш , што и да направите вие како единка.