Сегашноста не трае, таа е една константа што ни се случува додека дишиме (живееме). Ние не постоиме во сегашноста еден миг или една минута или еден час, па потоа се впуштаме во иднина. Иднината е идно време каде што од аспект на сегашноста можеме да планираме што би се случило и да даваме претпоставки за тоа, но кога ќе се случи и ние ќе сме присутни тоа за нас повторно ќе биде сегашност. Минатото како и иднината повторно е сегашност и тоа сегашност која поминала, за минатото нема претпоставки туку само спомени. Никогаш нема да ја стигнеме иднината и никогаш не можеме да му се вратиме на минатото. Единствената опција ни е сегашноста, жално е што најмалку размислуваме на неа.
Ако напишаново нема смисла, значи ќе испадне на крај „Сакам кажем, не знам речем“
Ако напишаново нема смисла, значи ќе испадне на крај „Сакам кажем, не знам речем“