Памтимеее... колку да останеме живи. 
Не, океј, сега можеби нешто повеќе од пред година-две, кога буквално бев златна рипка и црна дупка поради лековите за анксиозност што ги земав.
Некако полека се вратив во колосек со помнењето, но пак се фаќам дека има работи што ги заборавам или што во сон сум ги знаела, а сега ми е тешко да се сетам на детали за истите.
Датуми пробувам да запамтам, но некако како времево стана безлично, заборавам што ден и дата е, па затоа си ставам аларм кога треба нешто битно да завршам, иначе ни со маст не ме јадат кучињата.
Деменција во најава, ваљда.
Не, океј, сега можеби нешто повеќе од пред година-две, кога буквално бев златна рипка и црна дупка поради лековите за анксиозност што ги земав.
Некако полека се вратив во колосек со помнењето, но пак се фаќам дека има работи што ги заборавам или што во сон сум ги знаела, а сега ми е тешко да се сетам на детали за истите.
Датуми пробувам да запамтам, но некако како времево стана безлично, заборавам што ден и дата е, па затоа си ставам аларм кога треба нешто битно да завршам, иначе ни со маст не ме јадат кучињата.
Деменција во најава, ваљда.
