Како што подостарев...

Аркантос

Romanticist
23 август 2012
2,352
3,850
1,153
моќта на потсвеста а? се пронајдов во твоите зборови и се согласувам:)
Всушност не е Моќта на потсвеста. Ја немам прочитано цела. Таков тип на книги ми се одбивни за читање.
Оваа реченица ми е од професорот Добре по Физика од средно.
Кога ја учевме оваа лекција ни раскажа убава приказна... и ми остана.
 

ComputerService

Староседелец
29 јануари 2013
443
235
1,043
моќта на потсвеста а? се пронајдов во твоите зборови и се согласувам:)

а он топик-не сум подостарена за да набројам некои работи,има уште време;)
Епа значи како што подостарев/ме го свативме ова , а кога веќе ке остариме ...... нема да може да се допише или што вели бабами ,, Еее внучко внучко ИМАМ ЈАС ЦЕЛ РОМАН ДА НАПИШАМ ОД 10000 СТРАНИ‘‘ и во право е !
 

Loner

Активен Член
13 март 2016
340
86
28
Skopje
научив дека на никој не треба да имаш доверба зашто и најблискиот може нож во грб да ти забоде
научив дека премногу се ретки вистинските девојки
научив дека малку ги има вистинските пријатели
научив дека ништо не е бесплатно
научив дека парите на дрво не растат
научив дека единствени најдобри другари можат да ти бидат мајка, татко ,сестра , баба и дедо
научив дека да бидеш успешен треба да вложиш
 
  • Ми се допаѓа
Реакции: Prashina

Ѕвездичка

Староседелец
21 март 2016
1,102
971
1,133
Сфаќам дека некои луѓе воопшто не ни се потребни во живтот и како што ќе поминува животот таа бројка на луѓе ќе се намалува.
Фамилијата е секогаш тука за тебе, во лошо и добро и навистина треба да се трудиме повеќе време да поминуваме со нашите најблиски.
Животот не е убав, но има убави денови :)
 
  • Ми се допаѓа
Реакции: ●Untouchable°

Saladin

Unbaised
Член на администрација
17 февруари 2012
6,025
9,656
1,683
Normandy
Станав потолерантен from the outside, а во себе спомнувам повеќе мајки шајки и терам у три лепе личности.
 

misterija

Член со 30 казнени поени
27 јануари 2016
732
614
103
Најважно е да имам луѓе со кои можам да го поделам својот живот.
Научив дека болката и маките се составен дел од животот и треба во секој момент да бидеме спремни за нив и да ги прифатиме.
Љубовта е најбитната работа..некој да те сака бушава, немиена, дебела или слаба,ненашминкана....
Научив поинаку да го гледам моето тело, поинаку да примам и давам емоции.
Научив дека влегувам во нова фаза од животот без моја воља, фаза кога поранешното гласно плачење го заменив со плач во себе.
Радозналоста ми опаѓа а апатијата е се поприсутна, вероватно знаејќи каде се води ова неминовно и незапирливо стареење.