Во последно време стално се прашувам од што зависи кондицијата или издржливоста на човечката душа, колку може таа душа да трпи болка, навреда, понижување..каде е границата кога човек ќе кажe "неможам повеќе"? Дали таа граница е променлива или има лимит а знаеме дека кај секој човек е различна таа издржливост?
Би кажал дека се е врзано со карактерот.Затоа нема конкретен одговор на прашањето.Колку различни карактери во човештвото,токлку различни одговори на прашањето. Издржливоста е заправо скриена во самиот човечки карактер,како и на кој начин ја поднесуваме болката.Факт е дека секој различно ја поднесува болката.Лимитирање на издржливоста или трпеливоста на болката не постои,може да кажеме дека неможеме повеќе да издржиме некоја болка,но бесконечноста на истата не престанува,продолжува со ист интензитет до мера,до која што ке не убие.
Навредата и понижувањето би ги ставил во друга гранка на издржливот и трпение.Едноставо доброто со добро се враќа.Кој што си посеал тоа и ќе жнее
Велат дека "кондицијата"се учи низ животот, се стекнува со болката која го мучи и истовремено го учи
со тоа се согласувам потполно,се зборува за искуство на истиот карактер,што повеќе се среќавам со исти работи,на некој начин се привикнуваме.
