Гледаш, и самата велиш дека се` е до воспитувањето и очекувањата. Не се согласувам и сметам дека е лично.
Да, но воспитувањето на машките и женските деца, обично има многу заеднички работи. Имено, социјализацијата (во која спаѓа и воспитувањето), е слична кај сите женски деца. Започнува со розевото боди во болница. Гледа цртани во кои преовладува љубов, разбирање, грижа за другите. Игра со тањирчиња, тенџерчиња, има кукла-бебе.
Машкото дете добива сино боди, а дома гледа Спајдермен, Супермен, и останати ,,херои,,, гледа цртани во кои главниот лик е најмоќен, најмалку покажува емоции, и редовно спасува некое сирото невино женско суштество.
Кога ќе падне и ќе си го удри коленото, му викаат ,,не плачи како некое девојче,,. Со оваа реченица се одобрува плачењето на девојчето, но на момчето не му е дозволено истото.
Додека девојчето ги венчава Барби и Кен, момчето се брка со другите момчиња, прави војни со Екшнмен итн.
Така што, да, индивидуално е, но во глобала, машките и женските деца си имаат образци по кои се воспитуваат. Токму оттаму и потекнува она, ,,чудно ми чудо, жена вози багер,,
Баш затоа што жените ги учат од најмали нозе, да бидат емотивни и да се грижат за другите, најчесто се вљубуваат во секој можен парнер кој го имаат во животот, чувствуваат обврска да го сакаат, а ако се со него, а не го сакаат, чувствуваат грижа на совест. Мажите од мали нозе ги учат ,,некој да се грижи за мене,, , односно, од нив не се ни очекува емотивно разбирање или грижа за некого, затоа и лесно влегуваат и опстојуваат во врски кои немаат емотивно значење за нив.
И бидејќи погрешно се толкува имањето врска, односно се смета за неопходно во истата да има љубов, често важи правилото (погрешно) дека мажите се вљубуваат и одлљубуваат на секои 2 дена. Всушност, мажите се склони кон менување на партнерките, можеби дупло повеќе од жените, но реално, жените се тие кои постојано се вљубени, па се во фаза на преболување, а потоа во повторна потрага по некого кого ќе го љубат. Мажите доста поретко се вљубуваат, но се вљубуваат многу брзо, а кај нив тоа е нешто што - очекуваат да трае цел живот.
Проста работа, девојче во 2 година средно фаќа некој дечко, 2 недели не е со него, веќе размислува како би и изгледало неговото презиме после нејзиното име. И тоа го прави со речиси секој нареден дечко во нејзиниот живот, затоа што мисли дека треба да ги сака сите. Другарот нејзин од клас, може ќе има дупло повеќе партнерки од неа, но ниту во една може да не се вљуби, или пак, во една.