Ако знаеш дека "страдањето" има своја намена, тогаш не е страдање, туку предизвик, искушение, пат кој треба да се изоди.
Будизам (Буда и неговото учење)
- Автор на темата Lena
- Време на започнување
Сфатив дека тоа самоспознавање е всушност мисија на секој човек на планетава.
Секоја една религија и учења целат кон тоа.
Но не сите и го разбираат истото.
Религиите се само сенки - лушпи, како и алатки за манипулирање со човечките стравови и надежи. Целта на религиите се религиозните, а не вистината.
Види како е претставен стравот во една религија или филизофија и ќе видиш кон што цели истата. Стравот никогаш неможе да биде пат кон ниедна вистина, најмалку кон апсолутната. Стравот е само предвесник на неуспехот, ништо повеќе.
Зборуваш за себе си или за сите?
Јас лично:
- не живеам во минатото ниту пак се заморувам за иднината која може и ќе ја немам, без разлика колку би се заморувал со неа, така да не страдам во однос на ова прашање;
- Воопшто не сум затворен во/со/низ моите мисли, ниту пак дозволувам да ме затвораат туѓи мисли, така да и по ова прашање не страдам
- Немам желби ниту очекувања (види погоре) - ЖЕЛБИТЕ ГИ СМЕТАМ ЗА ОТРОВ И НА РАЗУМОТ И НА ДУХОТ
- Немам чувство на несигурност ниту неверување во себе си бидејќи знам што можам а што не и не дозволувам некакви си желби и нереални соништа да ми се плеткаат во животот
- Стравови - немам бидејќи - па што знам како што велат источните школи - помирен сум со тоа кој сум, што сум и што можам, овде и сега
БУда рекол Се е страдање. И додал: Причина за страдање е... ЖЕЛБАТА! Умртви ја желбата и ете ти ја реалноста
Или како што велат телемитите: без страст за резултат секој пат е совршен.
Да,но не верувам дека одсекогаш си го знаел тоа што си го напишал.Зборуваш за себе си или за сите?
Јас лично:
П.С. Самоспознавањето не е статична цел исто како и просветлувањето... така да, според твоето, ако разбрав ок, секогаш ќе бидеш во страдање бидејќи не постои точка каде што ќе застанеш и ќе кажеш - ок сега сум слободен и нема страдање
- не живеам во минатото ниту пак се заморувам за иднината која може и ќе ја немам, без разлика колку би се заморувал со неа, така да не страдам во однос на ова прашање;
- Воопшто не сум затворен во/со/низ моите мисли, ниту пак дозволувам да ме затвораат туѓи мисли, така да и по ова прашање не страдам
- Немам желби ниту очекувања (види погоре) - ЖЕЛБИТЕ ГИ СМЕТАМ ЗА ОТРОВ И НА РАЗУМОТ И НА ДУХОТ
- Немам чувство на несигурност ниту неверување во себе си бидејќи знам што можам а што не и не дозволувам некакви си желби и нереални соништа да ми се плеткаат во животот
- Стравови - немам бидејќи - па што знам како што велат источните школи - помирен сум со тоа кој сум, што сум и што можам, овде и сега
БУда рекол Се е страдање. И додал: Причина за страдање е... ЖЕЛБАТА! Умртви ја желбата и ете ти ја реалноста
Или како што велат телемитите: без страст за резултат секој пат е совршен.
Верувам дека си дошол до период во животот кој те натерал да се запрашаш како и зошто?
Период каде си страдал и каде си сфатил дека постои нешто подлабоко од површниот живот кој се живее.
И не зборувам од лично искуство.
Сеуште не сум на целта кон која стремам
за да можам да зборувам за личното самоспознавање.
Но,си дозволувам да кажам дека се движам во тој правец.
Едно е да се верува, друго е да се знае...
Никогаш не сум се прашувал дали постои нешто подлабоко... каков ви е тој ваш површен живот?
Воопшто не те разбирам...
Погоре си ги набројал лични искуства.
Си напишал пример:
"не живеам во минатото ниту пак се заморувам за иднината која може и ќе ја немам, без разлика колку би се заморувал со неа, така да не страдам во однос на ова прашање;"
Сакам да ти кажам дека не си бил одсекогаш таков,дошол момент во кој си сфатил дека ако бидеш презентен во моментот
нема да страдаш од минатото или пак иднината.
Си сфатил дека има нешто подлабоко од материјалното тело и воопшто материјалниот свет(површен живот).
И сакам да кажам дека кога сето тоа си го спознал дошло и до самоспознавањето.
Си ги сфатил вистинските вредности на животот.
А пред тоа мора да си страдал да би го сфатил тоа,или не?
Не верувам дека некој туку така го сфаќа тоа.Мора да има причина.
Одсекогаш сум ваков... Тоа сакам да кажам. Така сум подучуван од моите стари родители
Претежно денес младите бегаат, не осознваат... премногу страдаат и лекот им е во спиритуалното, забеганото, или пак ги „пали окултното“...
Некои пак стануваат тврдокорни атеисти - барем да се журкаат до бесвест тука на Земјата - тие ни тоа не го прават!
Материјалниот свет не е површен свет!
Живеј на земјата без материјата да те видам. Многу едноставно сакате да ви изгледа равенката на животот: Одите од А, доаѓате до превојна точка Ц каде што одеднаш од некоја чудна причина се освестувате и тргнувате кон Д како нови, богови
Не оди така...
Буда никогш не прекинал да страда на пример, барем јас така мислам, ако не сум во право, поправете ме! Кога ја дознал неговата голема вистина и станал свесен дека желбата е причина за страдањето, тоа не му го намалило страдањето! Човекот само станал свесен за тоа
Можеби постои момент на апсолутно помирување на сите променливи кои допреле до вас, сите искуства до моментот... некои ја нарекуват самади таа состојба, но тоа е моментално просветлување. И за тоа нема што да се каже повеќе...
Денес јас и ти треба да одиме по патот на Буда или може да се искористат неговите достигнувања и да продолжиме таму каде што тој застанал?
Еволуција на човекот се прави со продолжување на работата, не со повторување ... Родителите треба да се зафатат да ги учат своите деца на животот онолку колку што можат... многу млади се запуштени и оставени сами да собираат искуство кое не е многу поразилчно од она на нивните родители... И не се мрднува од мртва точка! Затоа и толку забеган народ насекаде...
Страдаат а не се свесни за тоа...
Животот нема вистински вредности надвор од сопствениот универзум. Ако не го зголемите вашиот универзум, не знам какви вистински вредности очекувате од вашето тркалње по Земјата.
Равенката на животот Е едноставна.Одсекогаш сум ваков... Тоа сакам да кажам. Така сум подучуван од моите стари родители
Претежно денес младите бегаат, не осознваат... премногу страдаат и лекот им е во спиритуалното, забеганото, или пак ги „пали окултното“...
Некои пак стануваат тврдокорни атеисти - барем да се журкаат до бесвест тука на Земјата - тие ни тоа не го прават!
Материјалниот свет не е површен свет!
Живеј на земјата без материјата да те видам. Многу едноставно сакате да ви изгледа равенката на животот: Одите од А, доаѓате до превојна точка Ц каде што одеднаш од некоја чудна причина се освестувате и тргнувате кон Д како нови, богови
Не оди така...
Буда никогш не прекинал да страда на пример, барем јас така мислам, ако не сум во право, поправете ме! Кога ја дознал неговата голема вистина и станал свесен дека желбата е причина за страдањето, тоа не му го намалило страдањето! Човекот само станал свесен за тоа
Можеби постои момент на апсолутно помирување на сите променливи кои допреле до вас, сите искуства до моментот... некои ја нарекуват самади таа состојба, но тоа е моментално просветлување. И за тоа нема што да се каже повеќе...
Денес јас и ти треба да одиме по патот на Буда или може да се искористат неговите достигнувања и да продолжиме таму каде што тој застанал?
Еволуција на човекот се прави со продолжување на работата, не со повторување ... Родителите треба да се зафатат да ги учат своите деца на животот онолку колку што можат... многу млади се запуштени и оставени сами да собираат искуство кое не е многу поразилчно од она на нивните родители... И не се мрднува од мртва точка! Затоа и толку забеган народ насекаде...
Страдаат а не се свесни за тоа...
Животот нема вистински вредности надвор од сопствениот универзум. Ако не го зголемите вашиот универзум, не знам какви вистински вредности очекувате од вашето тркалње по Земјата.
Нема ништо комплицирано во сето тоа.
Постоиш во моментот и го живееш истиот.
Не гледам проблем и комплицираност во сето тоа.
И мене ми текна вака да напишам...
Ама си велам ај поопширно
Равенката е : Постоиш во моментот и го живееш?
