Некои луѓе толку многу патат за минатото што требало таму и да си останат. Како може да не се живее во сегашноста туку да се посакуваат работи што некогаш биле зошто тогаш било најубаво или не знам какво. Се некои оптимисти, меланхоници и носталгични луѓе за минатото. Слабо е со реалисти што го гледаат светот каков што е навистина. Една временска машина за тие што секогаш се жалат и кукаат за минатото и да си останат во тоа време.
Инаку која е будалата што се шета низ Капиштец, Карпош и центар и бара по триесет денари за автобус зошто заглавил ? За тебе само лечење друже во некоја устанува за стварно да заглавиш. Ми се лоши од такви преваранти.