Сакам да кажам/Сакам да прашам

MissChievous

Ingenious
17 февруари 2012
5,085
7,019
1,683
Huntington Beach, California
silence-all-i-want-to-say.tumblr.com
@MissChievous јас мислев ќе ни предложиш некој воен филм, жими се. :)

:rofl

Логично размислуваш, стварно беа големи шансите. Проблемот е што повеќето ги имам изгледано. Ае можеби понатаму во иднина кога ќе излезе добра снимка ќе го предложам Fury.
 
  • Ми се допаѓа
Реакции: Altaïr

Farfalla

Староседелец
14 февруари 2012
455
1,010
1,103
Зачадена атмосфера, блуз во позадина, шток без мраз во голема чаша. Топлина на душата, заборавена болката на нозете. Тоа сум јас, таму припаѓам.
 
  • Ми се допаѓа
Реакции: Ghtalpo and MissChievous

MissChievous

Ingenious
17 февруари 2012
5,085
7,019
1,683
Huntington Beach, California
silence-all-i-want-to-say.tumblr.com
Импресии од филмот се пишуваат одма после тоа знае да спласнат дел од импресите...

Ех, не мора да значи. Баш може некогаш доколку некој филм премногу ти се допадне, па чекањето да ја зголеми твојата возбуда и што се вика, едвај чекаш да ги споделиш импресиите. Како и да е, така функционираат оригинално тие клубови од каде што потекна идејата...
 

Точка

Истакнат Член
20 декември 2013
41
69
318
На некој начин, ме плаши тоа што во денешно време испаѓа дека најчесто смртта ги спојува луѓето. Тогаш се собираат роднините и пријателите кои се немаат видено 3, 5, можеби и 10 години, се присетуваат на некои минати, убави времиња, на некогашната блискост, кажуваат дека бил добар човек. Само тогаш се силни заедно, си даваат поддршка едни на други, да истраат, да ја издржат болката. А претходно, зошто претходно се забораваат? Зошто е потребна смрт за тие да си дадат до знаење дека се имаат едни со други?
И, после тоа... сите повторно продолжуваат по својот пат, одделени, заборавени, скоро странци. Се до некоја наредна смрт... Ме плаши тоа...
 

belabelina

Истакнат Член
6 ноември 2014
94
25
318
36
Oхрид
На некој начин, ме плаши тоа што во денешно време испаѓа дека најчесто смртта ги спојува луѓето. Тогаш се собираат роднините и пријателите кои се немаат видено 3, 5, можеби и 10 години, се присетуваат на некои минати, убави времиња, на некогашната блискост, кажуваат дека бил добар човек. Само тогаш се силни заедно, си даваат поддршка едни на други, да истраат, да ја издржат болката. А претходно, зошто претходно се забораваат? Зошто е потребна смрт за тие да си дадат до знаење дека се имаат едни со други?
И, после тоа... сите повторно продолжуваат по својот пат, одделени, заборавени, скоро странци. Се до некоја наредна смрт... Ме плаши тоа...
Сегa никој не сaкa дa те виде вo добрo, а вo лoшo сите се тукa кaкo штo спoменa. Кoгa си ти пoдoбрa или пoдoбaр вo нештo oд другите тoгaш не чиниш а ако си пoдoлу oд нив тoгaш ти чиниш не гледaј никoј терaј си и не се замарaј
 

alba

Староседелец
15 март 2012
1,424
2,015
1,123
Сакам да прашам чија е серирајата Баба Ванѓа што ексклузивно ја дават на Сител ?
 

diva orhideja

Член со 30 казнени поени
26 февруари 2014
2,224
1,747
253
На некој начин, ме плаши тоа што во денешно време испаѓа дека најчесто смртта ги спојува луѓето. Тогаш се собираат роднините и пријателите кои се немаат видено 3, 5, можеби и 10 години, се присетуваат на некои минати, убави времиња, на некогашната блискост, кажуваат дека бил добар човек. Само тогаш се силни заедно, си даваат поддршка едни на други, да истраат, да ја издржат болката. А претходно, зошто претходно се забораваат? Зошто е потребна смрт за тие да си дадат до знаење дека се имаат едни со други?
И, после тоа... сите повторно продолжуваат по својот пат, одделени, заборавени, скоро странци. Се до некоја наредна смрт... Ме плаши тоа...
Иста ситуација имаш и кога се прави свадба,ги каниш роднините и некои пријатели со кои одамна не сте се виделе.Не ми се допаѓа твоето мислење дека смртта ги спојува луѓето,едноставно,во добро и во лошо ти текнува за роднини и прјатели,а после опет јово на ново,заборав до некоја наредна случка.