Ми се бега далеку од балканскиов менталитет.
Некаде каде соседите си организираат скара во двор без Цеца и Аца да трештат од звучници во два попладне, каде не ти ѕиркаат во кесата преку шпиунките на врата и социјализацијата не е непознат поим. Да ти е страв да почнеш муабет зашто:
а) Ненормален си штом прозборуваш на некого што не го познаваш
б) Манијак си
в) Сигурно бараш услуга/гледаш корист
Сакам мало, убаво и средено куќиче со голем двор, од каде на велосипед би си одела до буката, центарот и градските гужви.
Нема да е перфектно ко што замислувам, но нема ни да е очајно ко што гледам секојдневно.
Назад во реалноста, електронската здравствена картичка за која поднесов барање во октомври, месецов го сменила статусот во „ставена на персонализација“. Напредуваме.