Good fellas

[Outrider]

Имаме теми за славни и познати лица од светот на филмот, музиката, спортот, криминалот па дури и за оние од социјалните мрежи. Време е за тема за оние од светот на алтруизмот, невидливите, медиумски анонимните, кои ако имаат среќа ќе се најдат на 65586 страна од некој весник, во некој агол - меѓу реклама за препарати за слабеење и извештај од последниот селски масакр со секира поради меѓите од нивата. А можеби ни толку.

Но сепак, постојат луѓе кои со своите дела имаат задолжено генерации. Оние кои драматично го сменувале светот на подобро се колку-толку познати (Тесла, Фарадеј, Волта, Максвел и остали заслужни за електричната револуција на пример) но оние кои во секојдневието прават добри дела остануваат на маргините на колективната меморија.
Има луѓе како Оскар Шиндлер или Раул Валенберг кои во воени услови и кризи успевале да направат големи дела. Но такви има и во мирно време, иако не толку драматични во своето дејствување.

Ќе почнам со Добри Добрев, некаков старец од Софија, Бугарија кој откако го загубил слухот во втора светска - почнал да пита. Но не за шише ракија или кутија цигари. Собраните пари ги донирал на домови за сираци и цркви. Наводно собрал над 40.000 евра а денес има 98 години!
Во случајов името и презимето се совпаднале со карактерот на старецот, а којзнае можеби кумовите и му ја предодредиле на некој начин судбината

http://www.9jabook.com/forum/topics...-beggar-single-handedly-raises-40-000-euros-i

Вториот пример е малку.....подраматичен. Да не кажам апокалиптичен.

Станислав Петров, човекот кој ни помалку ни повеќе - го спасил светот.
Другарот Петров бил потполковник на стратегиската противвоздушна одбрана на некогашната Црвена Армија, на должност во оперативниот центар за тревога на сателитскиот систем “Око“ кој бил прва инстанца при детекција на евентуален нуклеарен напад врз СССР од страна на САД/НАТО. До него доаѓал приемот на сигналите за тревога од сателитите.

Еден убав ден во 1983 во системот избувнала тревога. И тоа онаа за надоаѓачки американски интерконтинентални балистички ракети. Оние со по 10+ боеви глави секоја, од по 1 мегатон.
Наспроти протоколот и ризикувајќи воен суд, Петров направил избор помеѓу две можности - дека е грешка во системот и дека америте лансирале.
Изборот на овој денеска анонимен сиромав пензионер од Подмосковето е можеби клучен за тоа што сме денес живи. Или барем немаме сериозно деформирани гениталии поради мутација.

http://www.bbc.co.uk/news/world-europe-24280831

И така....поднапишете нешто околу вакви лица, без разлика од каде се и кога делувале.
Добро би било да се знаат и локални примери, ако можете да се сетите на некои.

 

[Lena]

Браво за темава.
Убијци,педофили,криминалци,психопати насекаде,
на секоја насловна на весници,секој ден на радио и тв,
а вистинските херои никаде ги нема.Идеја за 10+.

 

[Хоуп*]

Убава тема!
Колку пати сум мислела на ова и знам дека знаев случаеви, а во моментот за жал не ми текнува на никој.
Ама добро, тука сме, ќе наминам пак.
Т.е ми текна на една случка, не знам колку има сличност со темата, зошто во случајов добротелите се јавни личности, ама за разликата од оние добродушници што секој ден ги гледам на тв по сиромашни семејства како се сликаат и снимаат со еден пакет смоки е тоа што, ако јас лично не ја доживеев случкава нема ни да знаев дека луѓево се хуманитарци и прават добри дела.

Втора година средно, на еден ученик му починаа двата родители, па остана сам со слепа баба, во едно трошно куќарче. Ние демек школото собиравме пари, облека јадење, помагавме, правевме концерти, претстави. Беше ок се, додека не почина и баба му по кратко време, а дечково остана сам. Тогаш престана да доаѓа на училиште, му се изгуби секаква трага и набрзо го заборавивме.

После неколку години, со другарка го сретнавме во еден маркет, носеше роба, среден, насмеан, нормален.
Останавме во контакт, и еден ден му бевме на кафе.
Почна да ни раскажува како се борел сам низ несреќите и животот, се додека за него не дознале дечките од К15.
Го сместиле во стан, му плаќале кирија, му купиле бела техника, секој ден му полнеле фрижидер, го запишале на факултет, после и го вработиле.
А за тоа не знае никој, не па медиуми и цел народ.
И, не е само тој. Ни кажа дека истото го направиле и со неколку деца од дом и сите ги исправиле на свои нозе.
Помагале и на семејства, инвалиди, беспомошни и тоа не само со купување еден пакет смоки, него и со плаќање на долгогодишни сметки, купување лекови и колички, плаќање операции и слично....
И ни една слика, ни една насловна, ни една вест за нив и нивните добри дела.
Може и по нивни избор секако, ама ете, има и добри луѓе за кои не знаеме.
Некои се оние што секојдневно не смеат и расположуваат на тв екраните, а некои се и обични луѓе што ги поздравуваме во продавница.
Во секој случај убаво е да се знае дека постојат и зад камерите!

 

[steppenwolf]

Мислев темава е за филмот Goodfellas.

Ископирано од друг форум, али у секој случај вреди да се прочита:

Ова е Шаварш Карапетјан.
Ерменски пливач од времето на СССР. До 1976-та година постигнал 11 светски рекорди, освоил 17 светски и 13 европски шампионски титули.
Неприкосновен шампион, на врв на својата кариера.
Ништо не можело да му се случи. Сè додека еден ден, на 16-ти септември 1976-та година, за време на неговиот редовен џогинг, во непосредна близина не се случила сообраќајна несреќа, кога автобус преполн со патници, излетал од браната и влетал во 10 метри длабоката и нечиста акумулација кај Ереван.
Имало 92 патника, повеќето од нив онесвестени од ударот. Автобусот веднаш потонал на дното.
Карапетјан не се двоумел ни миг.
Рипнал во црната вода, стигнал до автобусот, со нога скршил прозорец и почнал да извлекува луѓе. 30 пати загњурил, извлекол 30-тина луѓе од кои 20 успеале да преживеат.
Минал 20 минути во ладната и загадена вода пред да колабира. Поради бројните повреди од стакло, исцрпеноста и загадената вода паѓа во кома. Има и пневмонија и сепса. За чудо, после 46 дена се буди од кома но последиците се такви што никогаш нема да ја продолжи кариерата.
И тоа не е сè.
Осумнаесет години подоцна, минува покрај зграда која ја зафаќа пламен. Повторно не се двоуми, упаѓа во зградата и почнува да спасува луѓе. И повторно повеќемесечен престој во болница, повреди, изгореници.
Од 1993-та година живее скромен и мирен живот.

 

[Outrider]

Браво за темава.
Убијци,педофили,криминалци,психопати насекаде,
на секоја насловна на весници,секој ден на радио и тв,
а вистинските херои никаде ги нема.Идеја за 10+.

Некои би кажале дека медиумскиот фокус на психопатија е само одраз на психопатијата која доминира со општеството.
Други дека медиумите го пласираат она кое `продава` т.е. она кое публиката го бара. Што повторно испаѓа на исто... којзнае.

Имам слушнато од раја за неколку вработени во електродиструбиција во Скопје кои за време на земјотресот од 1963 задржале присебност да ја исклучат електричната мрежа во градот веднаш после главниот потрес и на тој начин го спасиле градот од пожари и веројатно многу повеќе жртви и проблеми при спасувањето на преживеаните. Не знам детали за случајот, пробав да најдам нешто на нет, арно ама.....

Even Google.com was silent about it

 

[Electra]

Ова!!!
Во време на себичност, злоба и егоцентричност, потребно ми е да се потсетам дека постои некој кој еднакво ги вреднува сите.

Николас Винтон
Сега е навидум обично, немоќно старче од 104 години...но своевремено бил човек кој си го ризикувал животот и животот на својата фамилија, спасувајќи, криејќи и пренесувајќи 669 дечиња од кои најголем дел биле Еврејчиња. Дејствувал сам, ниту жена му не знаела за ризикот додека не му го пронашла дневникот.
Откако ја дознала информацијата, години по настанот, дедево добило покана за ток-шоу каде го очекувало изненадување - децата кои ги спасил.
Ова е моментот кога водителката ги тера да станат сите оние кои се живи благодарение на човеков.

Душа! Уште толку да може да поживее!

Не ми текнуваат имиња, ама имам читано доста вакви приказни. Посебно ми се трогателни оние што несебично го дале животот за да спасат тотални странци.
Имаше некој тип, Маринец, што спасил над стотици луѓе во нападите на кулите-близначки, а можел и самиот да се спаси, ама во последен момент видел бабичка во количка и потрчал по неа. Бабата преживеала, но не и тој.
Тоа за поголеми маси, но ми текнува и на случај каде надежен рагбист се беше откажал од единствената шанса да изгради екстра-солидна кариера само за да спаси еден живот. Имено, неговата коскена срж се совпаѓала со таа на болно дете на кое му била потребна итна трансплантација.

Ама не, штампата ја полнат феминизирани пицопевци и целулитни газови.

Кога ми е смачено од сивилово, си читам кратки приказни на странава.
Може тука и нема херои од поголеми размери, но сепак се луѓе со душа.

 

[Y1K991]

Мајор Сергеј Солнечников - Херој на Руската Федерација

На 28-ми март 2012 за време на воена обука, 19 г. Максим Журавлев неуспешно фрлил граната РГД-5. Гранатата паднала во ровот во кој се наоѓале неговите колеги кои биле на обука. Мајорот се фрлил врз гранатата за да ги заштити младите регрути. После половина час Мајорот умрел на операциона маса од повредите предизвикани од гранатата. Шрапнели од истата ги раскинале неговиот црн дроб, слезината, срцето и белите дробови.
На 3ти март 2012 г. рускиот председател Дмитриј Медведев посмртно му го доделил медалот: Херој на Руската Федерација.

 

[The High Commander]

Фала за темава

 

[Outrider]

Можеби по некој се сеќава на ова, беше брејкинг њуз пред некоја година.

Челзи Саленбергер, пилот на Ербас А-320 кој успеа да слета на реката Хадсон со 155 луѓе aboard откако гуски во форма на мелено месо ги загушиле двата мотори на авионот. И тоа без ниеден загубен живот. Совршено принудно слетување. Можеби помогнало тоа што Челзи некогаш имал управувано едрилици и знаел како да ја насочи принудната `едрилица` да слета на вода без да се скрши на неколку дела. Ѕвериште.

 

[MissChievous]

Знам дека не станува збор за смрт или живот, но сепак девојченцево има поголемо срце од луѓе што живееле речиси цел век. Има 3 годинки и решава да ја скрати својата убава смеѓа косичка за да ја донира на деца заболени од рак.