Ако не постои време и ако ние сме диригенти на настаните, тогаш не би постоела болката, ни емоционална ни физичка. Ни смрт. Сите ќе си бидеме среќни и задоволни, нема да умираме, нема да осеќаме болка и никакви незадоволства и секој ќе си биде во тој период кај што бил најсреќен.. Засекогаш, пошто нели не постои време да го однесе во друга насока на животот.
Ама не е така, пошто постои време и тоа тече, ние старееме, се повредуваме, губиме сакани личности и чекаме ВРЕМЕТО да ни ги излече раните. Значи умираме кога ќе ни дојде време, а не кога ќе престанеме да се движиме.. Ми нема логика.
Ете јас со помало познавање на физиката и на тоа што рекол Буда, си дадов мој прост заклучок.
Ама не е така, пошто постои време и тоа тече, ние старееме, се повредуваме, губиме сакани личности и чекаме ВРЕМЕТО да ни ги излече раните. Значи умираме кога ќе ни дојде време, а не кога ќе престанеме да се движиме.. Ми нема логика.
Ете јас со помало познавање на физиката и на тоа што рекол Буда, си дадов мој прост заклучок.
