Внимавај добро на овој ден,
затоа што тоа е животот над сите животи..
Во неговото кратко траење,
лежи реалноста,
но и вистината на постоењето,
лежиште на будноста,
големината на створеното,
волшебноста и моќта на силата..
Затоа што вчера не ништо друго освен сон,
а утре илузија.
Денешниот ден внимателно живеен,
го претвара вчера во прекрасен сон исполнет со среќа,
а утре во визија полна со надеж..
Затоа внимавај добро на овој ден и овој момент..
Руми
Анализирањето на луѓето околу мене,ме доведе да размислувам на оваа тема.
Често,на нивните лица приметувам мимики кои ја опишуваат нивната моменталната состојба.
Кај некои се гледа задоволство,кај некои нервоза,кај некои загрижувања..
Кај некои се приметува само празен поглед,во далечината..никакви мимики,никакви емоции..ладност..
Многумина се изгубени во лавиринтот на мислите,и со тоа го пропуштаат моментот кој се случува,..
Сега,е нешто кое единстено постои,и го влечкаме со себе како приколка закачена за нас..
Тој еден единствен момент кој постои..како што кажува и Руми во горенаведената поема,
вчера беше сон,утре е илузија..
Се трудам да живеам секогаш во сега,но не секогаш и ми успева..
Сега е клучот на сите одговори,сега е тоа што постои, вели Екарт Толе,успешен спиритален учител
и психолог,..
Ме интересираат вашите мислења на оваа тема..
Колку сте будни во моментот кој се случува моментално??
Дали го доживувате тоа СЕГА секогаш,или понекогаш???
Дали се каете за некои моменти кои се случиле,а можеби не сте го направиле најдоброто од нив затоа
што не сте биле будни во тој момент..
Ако веќе има нешто на оваа тема,префрлете ја слободно..
затоа што тоа е животот над сите животи..
Во неговото кратко траење,
лежи реалноста,
но и вистината на постоењето,
лежиште на будноста,
големината на створеното,
волшебноста и моќта на силата..
Затоа што вчера не ништо друго освен сон,
а утре илузија.
Денешниот ден внимателно живеен,
го претвара вчера во прекрасен сон исполнет со среќа,
а утре во визија полна со надеж..
Затоа внимавај добро на овој ден и овој момент..
Руми
Анализирањето на луѓето околу мене,ме доведе да размислувам на оваа тема.
Често,на нивните лица приметувам мимики кои ја опишуваат нивната моменталната состојба.
Кај некои се гледа задоволство,кај некои нервоза,кај некои загрижувања..
Кај некои се приметува само празен поглед,во далечината..никакви мимики,никакви емоции..ладност..
Многумина се изгубени во лавиринтот на мислите,и со тоа го пропуштаат моментот кој се случува,..
Сега,е нешто кое единстено постои,и го влечкаме со себе како приколка закачена за нас..
Тој еден единствен момент кој постои..како што кажува и Руми во горенаведената поема,
вчера беше сон,утре е илузија..
Се трудам да живеам секогаш во сега,но не секогаш и ми успева..
Сега е клучот на сите одговори,сега е тоа што постои, вели Екарт Толе,успешен спиритален учител
и психолог,..
Ме интересираат вашите мислења на оваа тема..
Колку сте будни во моментот кој се случува моментално??
Дали го доживувате тоа СЕГА секогаш,или понекогаш???
Дали се каете за некои моменти кои се случиле,а можеби не сте го направиле најдоброто од нив затоа
што не сте биле будни во тој момент..
Ако веќе има нешто на оваа тема,префрлете ја слободно..