Колку и а звучи измислено постои и вистина во сето тоа...
Пак јас со моите лични искуства...ама имав дечко кој навистина го доживував како другар и ништо повеќе...типот и ми беше другар, па као забележавме некоја искричка и демек ај да пробаме, ама луѓе мои кога и да ме бакнеше се чувствував како да се бакнувам со брат или братучед...бљак...а типот беше срце...ама ете немав емоции какви што требаше да имам...и раскинавме а на жалост не останавме другари...се движевме во исти кругови ама секој по својот пат и на своја страна...
Некои луѓе иако ти се привлечни, ги знаеш, ги познаваш карактерно, сепак не те привлекуваат на таков начин, сексуален...
А тоа, еј мислам дека е најдобро да бидеме другари, е само еден од многуте клише исзговори за прекин на една врска...
Е па тоа е, или постои женското е сексуално привлечено од некој тип или не не.
Митот говори дека машката страна е крива пошто не зависи ништо од тоа дали постои сексуална привлечност или не, туку од тоа како ќе се `поставел` рандом фраер... отприлика нешто као - ако е фин, коректен и ок тогаш женското автоматски го алоцира машкото во слот `френд` што и нема некоја логика...