Чао на старата, здраво на новата година?

[existence]

Се ближи календарски новата година, времето кога ќе кажеме дека Земјата свртила уште еднаш околу Сонцето. Не баш по истата патека ама свртување си е свртување. Како ќе ја испратите старата година, односно што значајно ви се случи во старата година? А што очекувате од новата година? Некоја посебна желба?



Да тргнам од себе, мене не ми се изнаслучија ни многу работи, а тоа што ми се изнаслучи не е баш некакви успеси. На факултет тиња, освен еден предмет другите ми беа чиста досада. Не си најдов работа. Не собрав пари за да си купам магнети за гитарата што планирам да си ја направам сам и не ги направив дисторзиите што ги планирав. Не дочекав некоја квалитетна свирка за да ја запамтам. Не отидов на одмор, скоро досадно лето, досадна есен... Можеби ќе ја паметам како најдосадната година до сега (во последно време секоја година ми станува најдосадна). Добив филџан за кафе и станав админ тука, ете тоа е можеби единственото позитивно годинава (не за сите, ама за мене е).
Од годината што доаѓа... не очекувам ништо посебно и немам некоја желба посебна освен да завршам со факултетот што и не е баш некоја желба.

 

[Prashina]

Убава година беше 2015. Неколку зацртани работи кои се влечкаа 6-7 години се остварија како резултат на долго годишна работа и посветеност.
Немаше толку љубов како во 2014, ха ха ха ама љубовни филозофии имаше на претек. Годинава се прифатив таква каква сум, за прв пат но погледот се трудев на работите да го сменам. Помалку книги прочитав, помалку се дружев, но парите не вирееја кај мене. Кажував се што мислев и убаво ми беше.
Следната сакам да си ја посветам на себеси, само на себе си, на личната среќа. Сакам да си го ценам трудот и едно змијче да си ставам во џебот да ме касне пред да извадам париче. Зашто некако гладта за љубов ја имав претворено во расипништво. Имам неколку финансиски проекти кои би требало со труд и малку среќа да се остварат.Сакам здравје, мирен сон и мир во душата. Сакам среќа и насмевка на лицето во 2016 година, сакам полно срце со љубов и да подарам љубов на тие кои ме заслужуваат, сакам искрени пријатели и да направам убави спомени за 2016.

 

[MoonFairy]

На старата само ќе и’ речам: Фала многу, пријатно!
Ништо посебно, немаше некои подеми или не знам какви позитивнио дешавки освен убавиот одмор и убавото лето.
А дефинитивно ќе ја помнам по една немила одлука и интервенција која се случи овој месец и ете тоа ќе ја одбележи оваа година.
А новата...живи били па видели...

 

[Saladin]

Ко временскава прогноза, годинава беше драматична на моменти, на моменти сувопарна. Почна одлично со прослава во маѓарската престолнина и за мене најдолгиот пат што сум го искусил на сувоземен терен (14 часа автобус). По враќањето следеше период на некои ситни болести каде кулминацијата заврши со магнетна резонанса на главата и резултат кој ја смири паниката. Од април дојдоа посветлите моменти, прво решението за пракса во туристичка агенција, потоа језаборавната свадба на еден од комшијските во Мулино. Летото го поминав репација ГТЦ - дома секој втор ден од неделата ради практиканството во агенцијава. Запознав десетина фини луѓенца со кои до ден денес останав во комуникација, како и претпоставените кои несебично го делеа своето искуство со сите нас. Едина слаба точка беше што не можев да појдам на одмор ради расепканоста со „слободното“ време, така да ова лето го поминав повеќето време сам во станот, викајќи си друштво, планирајќи еднодневни екскурзии, до Велес, Битола, Прилеп.... 30ката ја прославив прв пат со најблиско друштво (така се поклопија коцките, со одредени минуси од еден-два човека). Убава прослава, пица и вино, широк двор.... Сосема комотно. Септември работите сменија непредвидлив тек, одлуки донесени во пет до 12, упис на факс - политички студии. Засега оди добро, во октомври положени сите колоквиуми. Сега се подготвувам за испитна, се надевам ќе има некаков успех.
Во „виртуелен“ план, задоволен. Иако бројката е скромна, сепак запознав доволно квалитетни луѓе тука од социјалниве мрежи. При крајот на месец ноември дојдов до заклучок да го лимитирам присуството во еден од форумите во кои членувам.
На филмски и книжевен план, задоволително. Со филмови освен 5мина стварно катастрофа, другите се над просек. Со книгите па обратно - скромна бројка но освен една што беше просек, во другите уживав при читањето.
Со љубов.... многу скромно, што поради ангажираноста, што поради мојата индиферентност. Не дека глумам некој hard-to-get, но немав некои душевни раздрмувања, само убави спомени од некое минато несвршено време.
Што понатаму? Што очекувам од идн(ии)ата? Во последниве 2 месеци што западнав пак во една лимбо состојба и не очекувам богзнае што. Минатата година започнав со некои залагања од кои оваа година требаше да дефинираат крај на една ера на апсолутизмот, но искрен да бидам, како одминува повеќе време, сфаќам дека нема нешто многу да се смени, освен ако не се покаже пример за казнување на дотичните господа од високите фотељи. Што се тиче на приватен план, ќе продолжам како и досега, наоѓање работа како приоритет, студии како секундарна цел. А во меѓувреме посета на секакви активности кои би ми се допаднале (пред се` културни). Љубов.... Не ветувам ништо. Се` е возможно. Особено на овој план.

 

[Outrider]

Non stop Mardi gras.
meh, толку слична со 2013 и 2014 што повеќе не можам да ги разликувам
Срањето е сеуште тука и не планира да си замине, после фејлот на официјалните и за тоа задолжени лица и институции да го победат повторно оставен сам на себе и експерименти со самиот себе што значи 2016 ќе биде Годината на лабораторискиот стаорец во мојот лунарен календар
Плановите пак одат ад-акта. Ова испаѓа ад-ад-ад-ад-акта ама што е тука е
Што се однесува до форумов запознав извесен број членови и членки стицајем околоности, фина раја, за сите имам само пофални зборови

Still stranded on this shores, for better of for worse

 

[$3Я3|\||)&p&†Y]

Секоја година како и претходната, ама оваа бар имаше неколку (не)значителни промени. Ако можат да се наречат промени.
Ми започна убаво, и си траеше до крај, освене некои ука-бука работи.
Факултетот тапа, како и обично. Размислувам да го напуштам, а во исто време и не сакам. Изгубив 3 години затоа шо така си сакаат на факултет (првата си признавам, си ја истерав онака искулирано). Си играат со тебе како сакаат, ти менуваат предмети, професори .. Али што е тука е. Што си посеав, тоа ќе си жнеам. Сам си го барав, си го добив. Највисоко рангиран информатички факултет во државава. Абе ајде одјeби.
Си најдов работа во Мај, и беше одлично. Ми олесна на душата кога почувствував дека не треба да ги малтретирам моите да ми дадат некој денар за да испаднам. Не, попрво јас би им дал на нив отколку тие на мене. Си го средив скутерчето со тие пари, како што доликуваше, си купив точак, неколку ѕрнгалашки за него. Убаво си го поминав летото, иако не отидов на одмор. Супер ми е и без одмор. И онака ми е мех дешавање тоа и трошење пари онака за кyрташак. Подобро би ги фрлил тие пари на нешто што ќе го имам дома и ќе ми стои, отколку да ги мавнам онака за курташак играње една недела, плискање у вода и дремење у такозвани хотели коишто креваат цени како ненормални, пошто нели, и тие треба да живеат од нешто, па ајде користи ја туристичката сезона. Навали народе !
Престанав да се дружам со некои луѓе, луѓе кои некогаш ги сметав за многу блиски, луѓе на кои може да им верувам. Како што поминуваше времето, сфатив дека всушност сум ја направил вистинската одлука. Имаше огромен доказ и показател за истото. И мило ми е.
Почнав да се дружам со нови луѓе. Океј, не баш нови, ами луѓе со кои не сум се видел одамна, и со кои почнавме почесто да се дружиме. Интересна е промената, како и да е. Останав со мал број на луѓе околу мене, но колку помалку, толку подобро (бар според мене). Иако на многу малку луѓе можам да се потпрам и да им верувам, доволно се. Можам да ги наречам другари.
Почнав четврта година на факултет. Со тешки маки го истерав семестаров. Играње играчки ко со мали деца. Не сакам веќе да се појавам таму, ама од друга страна ме притискаат од дома. Што е, тука е. Кажав и погоре, ќе кажам пак: Што си посеав тоа ќе жнеам. Никој не ме фати за гуша и ме натера да се запишам тука. Ама ајде.
Ме повикаа на старото работно место кај што работев лани во Мај, да отидам пак да работам во Мај. Прифатив. И пак ќе ми биде мило да одам таму.
Што очекувам во 2016 ? Па, не многу. Подобра година од оваа, дефинитивно. Но, знаејќи ја мојата среќа, тешко дека ќе го дочекам тоа. Јас сум еден (нај)голем баксуз што може да постои. Вистина.
Имам неколку желби што сакам да ги остварам наредната година, па да се надеваме на најдобро. Можеби ќе се отвори шанса да мрднам некаде со тоа моето девојченце, со кое сум заедно веќе две ипол години.

If you'll excuse me now, I will be away again.
Ви посакувам се најдобро

 

[MissChievous]

Минатата година ова време си мислев дека станав дел од нешто што можеби со посвета и труд со тек на време ќе ми донесе нешто повеќе, нешто подобро. Но, поминаа 12 месеци и сеуште се наоѓам на истото место, со заработени вкупно 60.000 денари. Мнозинството ги заработува тие пари за 3 до 4 месеци, максимум пола година. Некои пак за еден или 2 месеци. Бедни 1000 евра за една година. Ниту една врата отворена, ниту пак нешто корисно научено и добиено. Само зголемена желба за заминување од ова минијатурно мизерно местенце на планетава.
Од друга страна пак, ми се случи една од најубавите работи во животот. Конечно уживав во мал дел од уметничките дела кои третина од мојот живот посакував да ги видам. Духовно и културолошки се просветлив.
Со многу дружења, прошетки, вечерни излегувања, сакање и љубење; со исчитани нешто повеќе од дузина книги; со изгледани еден мал куп филмови; се трудев да си откријам што е можно повеќе која сум и што сакам од себе си, од луѓето и општо, од животот. Делумно успеав.
Се надевам дека во новата година сите кои ми значат и ги сакам ќе останат со добро здравје и со што е можно помалку проблеми и болки во секојдневието. Се надевам дека она во кое што ќе вложам пари, време и труд уште на самиот почеток на 2016-тата година, ќе се исплати и ќе имам шанси да направам нешто интересно поврзано со истото. Се надевам дека ќе добијам можност за барем едно (долго посакувано) патување надвор од Балканов. Се надевам на многу работи и се што би можело да биде во моите раце, ќе се потрудам да го искористам максимум.

Ќе си се самоцитирам на коментаров што го пишав пред некој ден у СДК/СДП, да не куцам пак.
Иако годинава не беше нешто посебно продуктивна, сепак не беше монотона. Во споредба со минатите неколку години, доста разнолика и раздвижена ми беше по сите полиња, но не можам да кажам дека сум нај највоодушевена од дешавките. Со исклучок на Париз. Тоа ќе ми остане доживотно во спомен, под најсилна импресија и убави емоции.
Ако споделувам детални очекување, се надевам во нареднава година дека ќе го посетам или Амстердам или Барселона. Или двете.
Исто така, ако не унапредување, се надевам на зголемена "плата" барем.
И најмногу од се, се надевам на повеќе мир. Мир во домот, мир во врската, мир во пријателствата. Смачено ми е од конфликти и негативни тензии.

 

[melpomena]

Ништо не ми значи промената на бројката во однос на очекувањата.Односно, не е до бројката.
2015 и најдобра а истовремено и најлоша.
Како што е секоја планина своја тежина,така и возраста и годините.

Клише или не. Само здравје на цела фамилија сакам.

 

[True_Blood]

Убава година беше и на личен и на професионален план, сполај му. Еден од поубавите моменти за душа ми е Апокалиптика во Кале, преродување, музички оргазам! Еден од полошите -не се омажив, а и се роди уште еден во фамилија Кардашијан. Лошо, многу лошо...
Да сте живи, здрави и помалку досадни во 2016 децо. Чин, чин

 

[EmilijaS]

Чао на старата година. Беше прекрасна навистина. Преубави моменти, прекрасни мемории.
Здраво на новата година. Како и секоја не барам многу. Здравје, љубов и среќа. Доволно е.