Поради татко ми се запишав КТА средно. Отидов, видов, ми оди математика и програмирање, но не ме влече.
И сега секој ден вестите му го перат мозокот дека информатичари/програмери се најдефицитарни професии па морало јас да се запишам тоа зошто само така ќе сум имала загарантирано работно место. Кој ми гарантира, Латас?!
Наместо да земе и да провери во последните 5 години колку студенти се имаат запишано на овие насоки и да направи пресметка уште колку невработени програмери и информатичари ќе има додека јас завршам факултет, тој упорно притиска зошто демек ме бивало за тоа. И што ако не ме влече? Пак ќе биде истата приказна од средно, минимален труд за некако да поминам, учење за нив, не за мене, и залудно потрошени години.
Сепак треба секој сам да си одлучи. Веќе не сме деца, колку толку знаеме што правиме. И ако направиме утка, таа ќе се примети уште во првата година, па подобро да научиме од сопствените грешки, отколку поради желбите на родителите да се прокоцкаат минимум три-четири здрави години и потоа цел живот да се помине во каење.
И сега секој ден вестите му го перат мозокот дека информатичари/програмери се најдефицитарни професии па морало јас да се запишам тоа зошто само така ќе сум имала загарантирано работно место. Кој ми гарантира, Латас?!
Наместо да земе и да провери во последните 5 години колку студенти се имаат запишано на овие насоки и да направи пресметка уште колку невработени програмери и информатичари ќе има додека јас завршам факултет, тој упорно притиска зошто демек ме бивало за тоа. И што ако не ме влече? Пак ќе биде истата приказна од средно, минимален труд за некако да поминам, учење за нив, не за мене, и залудно потрошени години.
Сепак треба секој сам да си одлучи. Веќе не сме деца, колку толку знаеме што правиме. И ако направиме утка, таа ќе се примети уште во првата година, па подобро да научиме од сопствените грешки, отколку поради желбите на родителите да се прокоцкаат минимум три-четири здрави години и потоа цел живот да се помине во каење.