Сакале или нејќеле, тоа што не загрижува и не ни дава мир, колку и да се обидуваме да го игнорираме, ниту ќе ни продолжи живот, ниту ќе го подобри,нажалост може само да ни го скрати...тоа го знаеме сите..но КАКО да не мислиме постојано!??Тоа што постојано ќе мислиме на она што нѐ загрижува нема да ни го продолжи животот ни за делче од секундата, а уште помалку да ни го подобри. Освен тоа, на крајот работите честопати не излегуваат онака како што сме мислеле.
Затоа не ти го разбирам тој стих, што е поентата, како грижата може да ја занемариме??